تداخلات دارویی با قرص آهن چیست؟

.

به گزارش بلوبری اسلیم:

قرص آهن جز داروهایی است که برای رفع کم خونی مصرف می شود و ممکن است با برخی داروها و مواد غذایی تداخل داشته باشد، در این مقاله با داروهایی که با قرص آهن تداخل دارد آشنا شوید.

کمبود آهن باعث کمبود مواد مغذی زیادی در بدن شده و کمبود روی منجر به ضعف و کاهش ایمنی بدن می شود.

مصرف همزمان روی و قرص آهن

مطالعات متعدد نشان داده است که غلظت بالای آهن می تواند تاثیر منفی بر جذب روی در بزرگسالان داشته باشد. با این حال، زمانی که قرص آهن و روی، هر دو در وعده غذایی مصرف شوند، این اثر بخشی زیاد مشاهده نمی شود.

محققان معتقدند که مقدار تمام گونه های یونی، بر جذب روی تاثیر می گذارد و کل دوز آهن ممکن است اثر قابل  توجهی برجذب روی داشته باشد. این مشکل زمانی رخ می دهد که مکمل های آهن با غذا مصرف شود. شما می توانید به جای مصرف قرص آهن و روی با هم، از غذاهای غنی شده از روی مصرف کنید.

همچنین، دوازده منبع آهن در مواد غذایی وجود دارد که به راحتی می توانید آن ها را مصرف کنید. آهن یکی از منابع مفید و حیاتی محسوب می شود، زیرا مصرف آن برای بدن لازم بوده ومشکلات و عوارض کمتری دارد. 

مصرف همزمان قرص آهن و ویتامین D

آهن به عنوان یک ماده معدنی، برخی ازمواد مغذی مورد نیاز شما را فراهم می کند این ماده ضروری جزء آنزیم ها و پروتئین ها است. آهن همچنین  با کنترل سلولی باعث می شود سلول های قرمز خون برای انتقال اکسیژن به هر منطقه از بدن شما، تقویت شوند.

ویتامین D باعث جذب کلسیم  می شود که در تشکیل استخوان های قوی و حمایت از سیستم ایمنی بدن موثر است.

هیچ شواهد علمی نشان نمی دهد که مصرف مکمل آهن باعث کمبود ویتامین D  شود، اگرچه آهن ممکن است تحت تاثیر ویتامین D قرار گیرد.

البته مصرف طولانی مدت ویتامین D می تواند جذب آهن را مختل کند. در صورتی که می خواهید آهن و ویتامین دی را به مدت طولانی و همزمان مصرف کنید، این موضوع را به پزشک اطلاع دهید. 

شما می توانید به منظور کاهش تداخلات احتمالی مصرف آهن و ویتامینD، از مواد طبیعی استفاده کنید. آهن، در منابعی مانند گوشت قرمز، حبوبات و سبزیجات یافت می شود.

ویتامین D هم در ماهی های چرب مانند سالمون و ساردین و زرده تخم مرغ، وجود دارد.

اما ساده ترین راه برای دریافت مواد مغذی این است که به مدت 10 تا 15 دقیقه و دو تا سه بار در هفته از نور خورشید بهره بگیرید که ویتامینD بدن شما تامین شود.

اگر پزشک شما مکمل های آهن یا ویتامین D را تجویز کرده است، دوز تجویز شده را بدون مشورت با پزشک، با منابع طبیعی جایگزین نکنید. در بسیاری موارد مکمل های آهن و ویتامین دی هم می تواند گزینه مناسبی باشد.

اف دی ای توصیه می کند که مصرف روزانه آهن براساس سن و جنسیت ، صورت گیرد. در سن 19 سالگی، نیاز هر مرد 8 میلی گرم است و نیاز آهن هر زن، 18 میلی گرم  است.

بهتر است مصرف همزمان آهن و ویتامین دی با نظر پزشک صورت گیرد و فراموش نشود که مصرف بیش از اندازه قرص آهن هم می تواند عوارض بسیار جدی داشته باشد.

هیئت تغذیه و موسسه پزشکی توصیه می کند که تمام بزرگسالان، روزانه 600 واحد بین المللی، آهن مصرف کنند. در همچنین، بزرگسالان باید روزانه 800 واحد استاندارد، ویتامین D مصرف کنند.توصیه می شود که  از این مقادیر تجاوز نکنید، مگر اینکه پزشک ، مقادیر بیشتری را تجویز کرده باشد.

ویتامین D بیش از حد می تواند باعث کاهش  استحکام استخوان و  بروز سنگ کلیه شود. از آنجا که مواد مغذی، جذب کلسیم را تسهیل می کنند، ویتامین D  هم می تواند میزان کلسیم بدن شما را افزایش  دهد.

قرص آهن را با چه داروهایی نخورید؟

مکمل های آهن ممکن است به صورت کپسول، قرص، قرص های جوشان و  یا محلول  مصرف شوند. رایج ترین آن ها، قرص 325 میلی گرم (سولفات آهن) است. ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی  و یا پزشک ، به شما می گویند که چه تعداد قرص و چه زمانی در طی روز باید مصرف کنید.

مصرف قرص آهن بیشتر از نیاز بدن شما می تواند مشکلات جدی پزشکی را به همراه داشته باشد. معمولا، 2 ماه درمان آهن برای اکثر افراد، میزان آهن را به حد مطلوب خود می رساند. 6 تا 12 ماه طول  می کشد تا بدن بتواند  آهن را در مغز استخوان بسازد.

قرص های آهن ممکن است با داروهای دیگر تداخل داشته باشد. برخی از این داروها عبارتند از تتراسایکلین، پنی سیلین و سایپروفلوکساسین و داروهای مورد استفاده برای بیماری پارکینسون و تشنج.، به همین دلیل، بهتر است در مورد مصرف همزمان آهن با این داروها، با پزشک خود مشورت کنید.

قرص آهن را با چه غذاها و میوه هایی نخورید؟

مصرف آهن برای سلامتی بدن حیاتی است و سلول ها، به آن نیاز دارند. شما  به آهن نیاز دارید تا از این طریق، اکسیژن از ریه ها به  دیگر نقاط بدن منتقل شود.

اگر پزشک شما مصرف غذاهای غنی از آهن را به شما توصیه کرده است و همزمان از قرص آهن هم استفاده می کنید، بهتر است در مصرف برخی مواد غذایی همراه با مکمل آهن اجتناب کنید تا تداخلی در این مورد ایجاد نشود.

توجه داشته باشید که مصرف برخی  از مواد غذایی ، باعث کاهش جذب آهن در بدن شما  می شود.

در مواد غذایی، محصولات حاوی کلسیم، مانند محصولات لبنی، آنتی اسیدها و مکمل های کلسیم، جذب آهن و یا مکمل ها را  کاهش  داده  و یا مهار می کند. همچنین، مواد غذایی حاوی کلسیم  بالا ممکن است جذب آهن را کاهش دهد.

در حالی که آهن و کلسیم برای بدن سالم ضروری هستند و اگر  می خواهید میزان جذب آهن بدن خود را افزایش دهید، دو ساعت قبل و بعد از مصرف مکمل آهن ،غذاهای غنی از آهن مصرف نکنید. به علاوه، از مصرف همزمان مکمل های کلسیم و آهن در طول روز، اجتناب کنید.

قهوه، چای و کاکائو به طور طبیعی حاوی پلی فنول ها هستند که از جمله مواد مغذی گیاهی مفید با اثرات آنتی اکسیدانی هستند.

در حالی که مصرف طولانی مدت مواد غذایی حاوی پلی فنول ها ممکن است از بدن در برابر بیماری های قلبی عروقی، دیابت، سرطان، پوکی استخوان محافظت کند، اما، با جذب آهن در بدن  تداخل دارند. چای همچنین حاوی تانن است که جذب آهن را تحت تاثیر قرار می دهد. نوشیدن قهوه، چای  و کاکائو ،مانع جذب آهن می شود.

غذاهای غنی از فیبر

مصرف مواد غذایی با فیبر بالا می تواند جذب آهن و مکمل های مصرفی را کاهش دهد. سبزیجات خام، و محصولات سبوس دار، که همه آنها دارای فیبر بالا هستند، نباید  به طور همزمان با مکمل آهن، مصرف شوند.

در واقع بهتر است آهن با معده خالی جذب شود.در صورتی که با مصرف  مکمل های آهن دچار حالت تهوع، گرفتگی معده، یبوست یا اسهال می شوید، می توانید مواد غذایی با فیبر کم مصرف کنید. این مواد غذایی ممکن است در جلوگیری از این عوارض جانبی موثر باشد.

دانه های کامل

مصرف همزمان دانه های کامل همراه با مکمل های آهن باعث کاهش جذب آن می شود. به طور خاص، گیاهخوارانی که آهن غیر غلیظ  خو را  تنها از رژیم غذایی خود دریافت می کنند، باید هنگام مصرف و به منظور افزایش سطح آهن، این موارد را در نظر بگیرند.

برای افزایش جذب آهن از منابع غذایی یا مکمل های غذایی، مواد غذایی با ویتامین C با غذاهای غنی از آهن را با همان وعده غذایی ترکیب کنید.

در ادامه مطالب با ما همراه باشید

فیبر بیشتر کاهش وزن بهتر

.

کسانی که قصد کاهش وزن دارند باید در زنجیره غذایی خود غذاهایی با فیبر بیشتر مصرف کنند استفاده از غذاهای فیبر دار یک نکته مهم برای کاهش وزن است. فیبر باعث ایجاد احساس سیری به همراه مقادیر کالری کمتر می شود.

فیبر همچنین به کاهش یبوست، سوء هاضمه و پایین آمدن کلسترول کمک می کند و ریسک ابتلا به بیماری های قلبی و سرطان ها را کاهش می دهد.

فیبر ها کجا هستند؟! میوه ها + غلات و نان گندم کامل + جو دو سر + لوبیا و عدس + برنج قهوه ای

بنابر این برای کاهش وزن فیبر بیشتری بخورید

قرص لاغری ریداکتیل

.

کپسول لاغری ریداکتیل Reductil:
کپسول ریداکتیل یکی از بهرین قرص ها در خصوص چربی سوزی و لاغری است که محصول کشور آلمان است و دارای 28 عدد کپسول میباشد.ریداکتیل قرصی ضد اشتها یا کم کننده اشتها می باشد که علاقه به خوردن را کاهش میدهد.مکانیسم عملکرد این دارو مهار کننده باز جذب مونوآمینها و کاهش میزان اشتها به خوردن غذا و در نتیجه کاهش وزن میباشد.
ویژگی های کپسول ریداکتیل:
1. این کپسول برای افرادی که زمان استرس رو به پرخوری می آورند بسیار مناسب و تاثیر گذار است. 
2. برای افرادی که نمیتوانند رژیم های غذایی کم کالری را تحمل کنند و یا به هر علت قادر به ورزش کردن نمیباشند،توصیه میشود. 
3. کپسول ریداکتیل باعث میشود که هنگام غذا خوردن زود تر سیر شوید و در عین حال از خوردن غذایتان لذت کافی را برده باشید.
مکانیسم این دارو به صورت مهار کننده جذب دوباره مونوآمین ها و کم کردن اشتها و در نتیجه کاهش وزن است.

خواص ارزشمند گوشت گوساله برای بدنسازان

این گوشت غذایی ارزشمند برای بدنسازان به شمار می آید به این دلیل که حاوی مقدار بالایی پروتئین است ، به علاوه کلسترول و مقداری چربی اشباع شده که به افزایش سطح تستسترون کمک می کنند . البته به یاد داشته باشید انواع گوشت قرمز حاصل از دام هایی که در طبیعت پرورش یافته اند ارزش غذایی بالاتری دارد . از جمله حاوی مقدار بیشتری CLA می باشند . حتماً می دانید CLA   نوعی چربی مفید است.
که به شما در چربی سوزی کمک می کند و در افزایش قدرت و سایز هم موثر است . همینطور حاوی مقدار بیشتری اسیدهای چرب امگا۳ هستند ، که این هم باعث افزایش قدرت و حجم می شود

مقدار مناسب برای هر وعده ۲۴۰گرم گوشت گوساله کم چربی می باشد . این مقدار از گوشت گوساله حاوی ۳۹۲ کالری ، ۴۸ گرم پروتئین ، ۰ گرم کربوهیدرات و ۲۴ گرم می باشد

البته باید ذکر کنم ۲۴۰ گرم از گوشت گوساله ای که از دام هایی که در چراگاه تغذیه شده اند بدست آمده باشد ۵/۲ گرم CLA در اختیارتان قرار می دهد ، دو برابر بیش از مقدار موجود در گوشت دام هایی است که در دامداریها رشد می کنند . پس توصیه می شود در طول هفته چندین بار و هر وعده ۲۰۰ تا ۳۰۰ گرم از گوشت گوساله بهره بگیرید . البته در ورزشکاران حرفه ای پرورش اندام شاید این مقدار به چندین وعده در روز هم برسد یعنی ورزشکارانی که در روز ۳ وعده گوشت قرمز می خورند

یک برش گوشت گوساله !

چربی اشباع شده و کلسترول موجود در گوشت قرمز می تواند سطوح تستسترون را تقویت کند ، ولی مقدار زیاد از این دو ماده می تواند عوارض ناخوشایندی در پی داشته باشد از جمله چربی ناحیه شکم و پهلو ، یا افزایش چربی خون که عوارض قلبی و عروقی را در پی دارد . پس توصیه می شود وقتی قصد مصرف یک استیک لذیذ را دارید ، سعی کنید از بخش های کم چربی گوشت از جمله فیله استفاده کنید نه از قسمت چرب تر مثل گوشت دنده ها . درست است بخش هایی مثل فیله چربی کمتری دارد ولی باز هم به اندازه کافی چربی اشباع و کلسترول در اختیار عضلات قرار می دهد

انواع و روش کاهش چربی شکم

.

هر روز به تعداد افرادی که از چربی و بزرگ بودن شکمشون شکایت دارن اضافه میشه و متاسفانه علی رغم اطلاع رسانی من و همکارانم هنوز شاهد اطلاعات کم این افراد در رابطه با بهبود وضعیتشون هستیم به همین دلیل تصمیم گرفتم اطلاعات جامعی رو از طریق این مقاله خودمونی ارائه کنم و از کلیات به جزئیات برسم تا با همه جوانب موضوع آشنا بشید. در این مورد از مبتدی ترین قسمتها بحث رو شروع میکنم تا به موارد پیشرفته تر برسیم پس اگر حس میکنید ابتدای مقاله براتون خسته کننده ست کمی تحمل کنید.

شکم بزرگ نه تنها باعث میشه لباس گرون قیمتی که خریدید خیلی چیپ و زشت به نظر بیاد و بابت همین شکم بزرگ از نظر خیلیا صحیح یا غلط قضاوت بشید، بلکه باعث بروز مشکلات بسیاری از قبیل دیابت، فشار خون، التهابات مزمن و غیره هم میشه که خیلی سریع باید درصدد بهبودش باشیم و هرچه زودتر زیبایی از دست رفته رو برگردونیم، مگه آدم چند دفعه زندگی میکنه که نخواد زیبایی رو تجربه کنه!؟

قبل از هرچیز باید بدونید که چربی شکم از اون دسته چربیاست که قبل از همه میاد و آخر از همه میره پس باید برای رفعش حوصله داشته باشید و زمانتون رو فقط صرف انجام تمرینات مقاومتی شکم مثل درازنشست و غیره نکنید و انتظار نداشته باشید با این کارها یکی دو ماهه شکمتون از بین بره! بله درسته که تمرینات مقاومتی برای عضله سازی و افزایش آمادگی بدن مفیده اما بطور مستقیم هیچ تاثیری در کاهش چربی اون هم بصورت موضعی نداره و مسئله یکم جدی تر از این حرفهاست.

بدن انسان یک منطق کلی در رابطه با دریافت و استفاده از کالری ها داره و اون هم اینه که اگر شما بیشتر از نیاز بدن تغذیه داشته باشید و کمتر از غذایی که مصرف کردید فعالیت داشته باشید این کالری دریافت شده به شکل چربی در بدن انباشته میشه تا در روز مبادا به کار بیاد اما نه تنها این روز مبادا هیچ وقت نمیرسه بلکه بدن عادت میکنه که نقش انباری رو برای چربیها داشته باشه بنابراین در قدم اول برای کاهش چربی بدن باید میزان فعالیت رو بیشتر و حجم غذای دریافتی رو کمتر کنیم اما اگر ندونیم چطور اینکار رو انجام بدیم نه تنها مشکل رو برطرف نمیکنیم بلکه اوضاع رو وخیمتر هم میکنیم. مثلا اگر شما امروز تصمیم بگیرید روزانه چند ساعت پیاده روی کنید و غذای روزانه رو به شدت کاهش بدید و حتی بعضی وعده ها مثل شام رو حذف کنید ممکنه در یک مدت کوتاه کاهش وزن و حتی چربی داشته باشید اما بعد از مدتی نه تنها چربی بدن برمیگرده بلکه اندام شما ظاهر زشت تری به خودش میگیره، چرا؟ چون شما با انجام تمرینی استقامتی مثل پیاده روی فقط باعث صرف انرژی شدید و از تمرین دادن عضلات بدن غافل بودید و این عضلات به مرور برای تامین انرژی شما تحلیل رفتن که همین تحلیل عضلات یا فروگشت عضلانی باعث میشه سوخت و ساز بدن شما کاهش پیدا کنه چون عامل اصلی صرف کالری، عضلات بدن هستند که شما از اونها غافل بودید و از طرف دیگه با کاهش بیش از اندازه تغذیه و حذف برخی وعده ها بدن رو وارد فاز بحرانی تامین انرژی کردید و باعث شدید مجبور بشه از هر فرصتی برای جذب و تبدیل کالری به چربی استفاده کنه تا اگه شرایط از این هم سخت تر شد چیزی برای مصرف داشته باشه. بنابراین اگر میخواید راه درست رو طی کنید باید چند قانون کلی رو حتما رعایت کنید:

برای دقت بیشتر و جلوگیری از خطا، از متخصصین این امر کمک بگیرید تا تمرین و تغذیه صحیح رو برای شما برنامه ریزی کنن و راهی که قراره به سختی طی کنید براتون کوتاه کنند.

حتما تمرینات هوازی رو انجام بدید اما اونها رو طوری برنامه ریزی کنید که براتون عادت نشن، پس گاهی در فاز استقامتی مثل پیاده روی سریع و ممتد انجامشون بدید و گاهی هم اونها رو با شدت بیشتر و زمان کوتاه تر به انجام برسونید.

در اجرای تمرینات هوازی استقامتی سعی کنید ضربان قلبتون رو نزدیک به ۷۰ درصد ماکسیمم نگهدارید. سخت شد؟ نه، خیلی هم ساده ست کافیه که اول بدونید ماکسیمم تعداد ضربان قلبتون در دقیقه چقدره که این کار رو با کم کردن سنتون از عدد ۲۲۰ میتونید انجام بدید مثلا اگر فردی ۳۰ سال سن داره، قلبش در هر دقیقه ماکسیمم ۱۹۰ بار میتونه بزنه و اگه تعدادش بیشتر از این بشه فاتحه!! قدم بعدی هم اینه که ۷۰ درصد این عدد رو محاسبه کنید، مثلا همون فرد ۳۰ ساله که ماکسیمم ضربانش در دقیقه ۱۹۰ بار بود بهتره که در حین اجرای تمرینات هوازی استقامتی شدت تمرینش رو طوری تنظیم کنه که ضربان قلبش بین ۱۳۰ تا ۱۳۵ بار در دقیقه باشه و اگر میزان این ضربان کم شد سرعتش رو بیشتر کنه یا اگر ضربانش بالاتر از این مقدار رفت با کاهش سرعت، ضربان رو هم کاهش بده، برای اندازه گیری ضربان هم میتونید از ساعتهای ضربان سنج استفاده کنید و یا به سادگی نبضتون رو به مدت پانزده ثانیه بشمرید و ضرب در عدد ۴ کنید.

در اجرای تمرینات پر شدت سعی کنید تناوب رو رعایت کنید یعنی زمان کوتاهی رو با شدت بدوید تا ضربانتون بین ۸۰ تا ۹۰ درصد ماکسمیم برسه و سپس مدتی رو پیاده روی کنید تا ضربانتون کاهش پیدا کنه و بین ۶۰ تا ۶۵ درصد ماکسیمم قرار بگیره، این نوع تمرین هم در کاهش چربی به شما کمک میکنه، هم به نوعی در تقویت عضلات نقش داره و هم برای سلامتی قلب و عروق شما مفیده و باعث میشه تمرینات هوازی هم براتون یکنواخت نشه.

از تمرینات مقاومتی غافل نشید چون همونطور که گفتم این نوع تمرینات در افزایش آمادگی بدن و پرورش عضلات نقش مهمی دارند و چون عضلات عامل اصلی صرف کالری هستند اگر پرورش پیدا کنن با صرف بیشتر کالری، چربی سوزی هم راحتتر اتفاق میفته و فرم بدن هم زیباتر میشه.

هیچ وعده ای از غذای روزانه رو حذف نکنید چون چرخه سوخت و ساز شما به تغذیه منظم وابسته ست، یعنی اگر بدن شما ببینه که در فواصل زمانی منظم تغذیه اون فراهم میشه و میتونه سوختش رو تامین کنه نه تنها به فکر انبار کردن اون نمیفته بلکه مصرف انرژیش رو بیشتر هم میکنه و این یعنی افزایش سوخت و ساز، چربی کمتر و حال بهتر.

در تغذیه روزانه هوشمند عمل کنید و همونطور که حتما میدونید از مصرف غذاهای پر چرب خودداری کنید اما صرفا از چربیهای بد دوری کنید چون چربی غذاها هم دو نوع داره که یکیش مفیده و یکیش مضر، اونهایی که مضر هستند رو خودتون حتما میشناسید اما اونهایی که مفید هستند رو میشه از غذاهایی مثل گردو، آواکادو، زیتون و غیره فراهم کرد که با یک سرچ ساده میتونید منابعش رو بشناسید. اما کم کردن مصرف چربیها تنها یک بخش از قضیه ست و بخش دیگه عدم مصرف کربوهیدراتهای ساده یا مواد قندیه چون این نوع مواد میتونن سریع به انرژی تبدیل بشن و اگر بدن در اون لحظه نیازی به اون همه انرژی نداشته باشه حدس بزنید چی میشه؟ بازم درهای انباری باز میشه و قندی که تبدیل به چربی شده در اون ذخیره میشه، پس بهتره که مصرف کربوهیدارتهای پیچیده رو جایگزین کنید که اینها به آهستگی جذب شده و انرژی بدن رو تامین میکنن و نه تنها باعث میشن دیرتر احساس گرسنگی کنید بلکه شانس ذخیره اونها در قالب چربی کمتر هم هست. این نوع کربوهیدارتها که برخی از اونها نون، سیب زمینی، برنج و غیره هستند رو میتونید باز هم با یک سرچ ساده پیدا کنید. این نکته رو هم اضافه کنم که به دنبال میانبرهایی مثل رژیم کتوژنیک و غیره نباشید چون این رژیمها علی رغم اینکه سریع اثر میکنند، برای همیشه قابل انجام نیستند و چرخه طبیعی جذب و صرف انرژی رو مختل میکنند و نه تنها شمارو وابسته به مصرف عوامل خارجی مثل مکمل ها برای تامین انرژی میکنند بلکه در صورت قطع اونها بازگشت چربی رو تجربه خواهید کرد.

خب تا اینجای کار کلیات موضوع بود که اگر الان اونها رو میدونید میشه گفت دیگه خیلی مبتدی نیستید و حالا وقتشه که یکم حرفه ای تر به موضوع نگاه کنیم:

خوبه که بدونید چربی در بدن خانم ها و آقایون به شکل متفاوتی ذخیره میشه؛ هورمونی تحت عنوان استروژن وجود داره که باعث میشه چربی در نیم تنه پائین و در قسمتهای شکم، پهلو، باسن و ران ذخیره بشه که این هورمون در بدن خانم ها بخصوص تا قبل از یائسگی بالاست و به همین خاطر درصد چربی خانم ها بیشتره و عموما چربی در بخشهایی که گفتم ذخیره میشه و هرچقدر سطح این هورمون کمتر بشه چربی به نیم تنه بالا مهاجرت میکنه و به همین خاطر هست که خانم ها در سنین بالاتر و بعد از یائسگی چربی دور بازو، سینه و بخش فوقانی شکمشون بیشتر میشه و باز هم به همین دلیله که آقایون معمولا در نواحی نیم تنه پائین کمتر دچار تجمع چربی میشن چون سطح استروژن اونها بسیار پائینتر از خانمهاست.

اما دلایل دیگه ای هم وجود دارن که باعث تجمع چربی بخصوص در ناحیه شکم هستن و بسته به شرایط فیزیکی یا سبک زندگی افراد متفاوتند و راهکار خلاصی از دست این قبیل مشکلات هم بسته به صورت مسئله میتونه متفاوت باشه:

چربی زیرجلدی: حالت عمومی چاقی از ناحیه شکم، پهلو، کفل و ران هست و همونطور که از اسمش بر میاد چربی سطحی و زیر پوست محسوب میشه که صرفا نمای زشتی به بدن میده و باعث میشه دلمون بخواد زودتر آبش کنیم اما اگر میتونید با وجود این چربی راه برید، بدوید، از پله ها بالا برید، برقصید، راحت بخوابید و دچار بیماری نباشید و به زبان دیگه سالم زندگی کنید این نوع تجمع چربی برای شما خطری نداره و اگر قضاوت دیگران براتون مهم نیست لازم نیست خیلی نگرانش باشید. اما اگر به زیبایی ظاهرتون اهمیت میدید میتونید از راهکارهای کلی که قبلتر در مورد تغذیه و تمرین براتون نوشتم استفاده کنید به اضافه اینکه از مکمل هایی مثل کافئین در جهت تسریع کاهش چربی هم نفع ببرید.

چربی احشایی: این نوع چربی بین ارگانهای داخلی جمع میشه که بسیار برای سلامتی خطرناکه و ممکنه باعث عارضه کبد چرب، دیابت و ناراحتی های قلبی بشه و علاوه بر همه این مشکلات بر روی ظاهر شما هم تاثیر داره و نسبت سایز دور کمر رو به دور باسن افزایش میده و ظاهر زشتی رو بوجود میاره که در صورت داشتن این نوع چربی چه از ظاهر خودتون خوشتون بیاد چه نه، بهتره که خیلی سریع برای حفظ سلامتیتون غذایهای مضر رو کنار بذارید، حداقل چهار الی پنج روز در هفته به تمرین بپردازید، از غذاهای مونده استفاده نکنید، الکل و سیگار رو فراموش کنید و مصرف مایعات رو افزایش بدید، ضمنا در این نوع تجمع چربی توصیه میکنم بار اضافی به بدنتون تحمیل نکنید و از مصرف مکمل ها حداقل تا زمان بهبود وضعیت خودداری کنید.

شکم تیوپی: اگر شکم شما به شکلیه که انگار یک تیوپ دور کمرتون رو گرفته و ناحیه فوقانی شکمتون بیشتر از زیر شکم برآمده ست این یعنی شما برای مدت طولانی سبک زندگی اشتباهی داشتید و وضعیت تغذیتون اصلا خوب نبوده بنابراین ازونجایی که این شکم یک شبه نیومده انتظار هم نداشته باشید که یک شبه بره! اما هرچه زودتر برای بهبودش تلاش کنید بهتره، پس شروع کنید به مصرف دانه های کامل، نظیر گندم، جو و برنج قهوه ای و از موادی با چربی های غیر اشباع یا اشباع شده زنجیره متوسط نظیر ماهی، روغنهای گیاهی و آجیل خام استفاده کنید و پروتئین مصرفیتون هم از منابع کم چربی نظیر گوشت سفید، تخم مرغ و غذاهای دریایی باشه و یادتون نره که شما فرصت زیادی برای هدر کردن ندارید پس از داشتن رژیم صحیح هیچ موقع به مرخصی نرید!

شکم عصبی/استرسی: شاید شما خیلی تغذیه بدی نداشته باشید و خیلی هم بی تحرک نباشید اما اعصاب تحریک پذیری داشته باشید که در اینصورت استرس بالا به تنهایی میتونه در بدن شما موجب تجمع چربی اونهم از نوع بد بشه که بعضی اوقات ظاهرش شبیه شکم تیوپی و بعضیا اوقات هم به شکل چربی احشایی خودش رو نشون میده، چون در زمان استرس، هورمونی تحت عنوان کورتیزول در بدن افزایش پیدا میکنه که از طرفی باعث تجمع چربی احشایی میشه و از طرف دیگه باعث پرخوری عصبی که این دو عامل دست به دست هم میدن که ظاهر و سلامتی شمارو باهم از بین ببرن، پس باید خیلی مراقب این مورد باشید و تا حد امکان از استرس دوری کنید و به اعصابتون مسلط باشید و بر خلاف زمانی که برای کاهش چربی زیر جلدی کافئین مصرف میکنید اینبار باید از مصرف کافئین خودداری کنید چون خودش یکی از عوامل تشدید هورمون کورتیزول در بدنه! پس میبینید که همیشه نمیشه از یک راهکار ثابت پیروی کرد و باید حواستون به همه جا باشه

شکم هورمونی: اگر میبینید علی رغم رژیم عادی و فعالیت منظم به طور ناگهانی شرایط فیزیکی شما تغییر کرد و شکمتون چرب، بزرگ و شُل و ول شد و اندازه دور کمرتون به بیش از نود سانتی متر رسید که عمده این چربی در نیمه پائینی شکم جمع شده این میتونه یکی از دلایل بهم خوردن سطح هورمونهای بدن شما باشه و خوبه که به متخصص مراجعه کنید چون دلایل مختلفی ممکنه داشته باشه مثلا میتونه ناشی از تیروئید کم کار باشه که در اینصورت بدون درمان، فیت شدن خیلی خیلی سخته یا بطور مثال بالا یا پائین رفتن سطح استروژن یا تستسترون در بدن هم میتونه عامل تجمع چربی بشه و مثال دیگه اینکه اگر طبق نظر پزشک مشکل از میزان مقاومت در برابر انسولین باشه انسولین بالا میتونه از متابولیزه شدن چربی جلوگیری کنه و اون موقعست که استراتژی شما برای کاهش چربی به کل تغییر میکنه و باید ضمن کاهش مصرف کربوهیدارت، مصرف چربیهای مفید و پروتئین رو افزایش بدید و در صورت صلاحدید پزشک از برخی داروها هم استفاده کنید.

شکم سفت و متورم: اگر شکم بزرگ و برآمده ای دارید که از زیر سینه تا زیر شکم برجسته ست و سفت هم به نظر میرسه و اگر حس میکنید صبحها کوچکتره و عصرها بزرگتر میشه، این نشون میده که همه مشکل شما به چربی خلاصه نمیشه و ممکنه منشا مشکلتون نفخ ناشی از عدم تحمل گلوتن، کمبود فیبر و اختلال در هضم غذا باشه که به تدریج میتونه به چربی شکم هم منجر بشه در اینصورت باید مصرف فیبر را از راه سبزیجات بیشتر کنید و آب بیشتری در طول روز بنوشید و از مصرف پروبویتیک ها غافل نشید، همچنین توصیه میکنم که تنفس عمیق را تمرین کنید و گاهی تمرینات وکیوم شکم رو انجام بدید.

شکم الکلی: این مدل شکم به شُل و ولی شکم هورمونی نیست و تا حدودی مشابه شکم متورم هست اما میتونه بدتر از جفتشون باشه چون از نظر فیزیولوژیکی مصرف الکل سوخت و ساز شما رو کم میکنه و جذب چربی رو بالا میبره و علاوه بر این خود الکل در قالب آب جو، شراب و غیره کالری زیادی رو به بدن تحمیل میکنه که هیچ ارزش غذایی نداره و حتی باعث کاهش تستسترون میشه که فروگشت عضلات رو هم شامل میشه. اینجور شکمها خیلی هم دیر آب میشن و راه حلش اینه که اولا مصرف الکل رو قطع کنید، ثانیا تمریناتتون رو افزایش بدید و ثالثا از پروتئین خالص، سبزیجات و میوه جاتی استفاده کنید که بیشتر حاوی فیبر هستند.

شکم بعد از بارداری: معمولا در دوران بارداری شکم فضای بیشتری برای کوچولوی درونش باز میکنه که بعد از زایمان به سختی به حالت اول برمیگرده و وضعیتی رو تحت عنوان دیاستازیس بوجود میاره که ناشی از گسستگی عضلات شکمیه و برای پیشگیری از این مشکل بهتره قبل از بارداری آمادگی بدن رو افزایش داد و بصورت منظم تمرین کرد اما در صورت بروز مشکل بعد از زایمان و برای رفع این مشکل اول توصیه میکنم به پزشکتون مراجعه کنید تا سطح انسولین و وضعیت دیابت رو در بدنتون بررسی کنه و دوم اینکه از تمرینات مقاومتی شکم مثل درازنشست خودداری کنید چون در صورت دیاستازیس ممکنه مشکل عضلات شکم تشدید بشه و در عوض بعد از درمان ابتدایی این مشکل به تقویت عضلات عرضی و عمیق شکم بپردازید و پیاده روی رو جزئی از برنامه روزانتون در نظر بگیرید.

خوب تا اینجای کار یکم پیشرفته تر شد مگه نه؟ حالا ازینجا به بعد میخوایم یکم بیشتر به جنبه پزشکی موضوع نگاه کنیم. چون برخی اختلال عملکردها در ارگانهای مختلف بدن هم میتونه انواع مختلف تجمع چربی بخصوص در ناحیه مرکزی بدن رو ایجاد کنه که برخی از این انواع شبیه مواردی هستند که پیشتر توضیح دادم اما دلیل بوجود آمدنشون متفاوته بنابراین بهتره این موارد رو بدونید تا در صورتی که علائمش در شما وجود داشت پیگیر بررسی و رفع مشکل بشید تا در روند کاهش چربی موفقتر عمل کنید:

از دید نقص عملکرد در بدن و توزیع چربی چهار تیپ شکم وجود دارند:

شکم کبدی: افرادی که به دلیل مشکلات کبدی دچار تجمع چربی میشن معمولا نسبت سایز شکمشون به بقیه بخشهای بدن نظیر دستها و پاها بزرگتره و افرادی که در این دسته قرار میگیرند معمولا دچار مشکلات گوارشی، نفخ، التهاب و حتی کمر درد هستند و در برخی موارد ممکنه درد شانه راست هم احساس بشه. این الگو بیشتر در آقایون اتفاق میفته اما خانم ها هم ممکنه درگیر این مشکل باشند و دلیلش اینه که در طول شب صفرا بطور کامل ترشح نمیشه و تجزیه غذا هم بطور مطلوب اتفاق نمیفته و در کل این دسته از افراد صبحها با قند خون پائین از خواب بیدار میشن و میل شدیدی به مصرف مواد قندی دارند، تحریک پذیری بالایی دارند و بعد از خوردن غذا هم از گرسنگیشون کاسته نمیشه

راه حل کاهش میزان چربی برای این دسته افراد در وهله اول درمان و بهبود وضعیت کبد هست و بعد از اون باید از پروتئین بالا در تغذیه روزانه استفاده کنند تا به حفظ قند خون در سطح مطلوب کمک کنه، همینطور کربوهیدارت ساده رو با پیچیده عوض کنند و از سبزیجات و میوه جات استفاده کنند و هیچ موقع سراغ نوشیدنیهای الکلی و سودا نرن و برای دیتاکس کردن کبد آب رو نوشیدنی مورد علاقشون در نظر بگیرند.

شکم تیروئیدی: برعکس مورد قبلی این یکی بیشتر برای خانمها اتفاق میفته و توزیع چربی برای افرادی که در این دسته قرار میگیرند بصورت سراسری هست و از گردن تا پاها رو شامل میشه و این تجمع چربی بیش از حد بدلیل بالا بودن غیر طبیعی استروژن اتفاق میفته که باعث کندی فعالیت تیروئید و افزایش وزن میشه اما مشکل فقط به چاقی ختم نمیشه و این افراد درگیر مشکلات دیگری نظیر ریختن موی سر، ناخنهای شکننده و دست و پای سرد هم میشن.

اینجور افراد حتی بعد از هشت ساعت خواب کامل شبانه، صبحها خسته و سخت از خواب بیدار میشن و دلشون ضعف میره برای غذاهای چرب و شیرین پس اگر این علائم رو داشتید بهتره که به سرعت پیگیر تشخیص و درمان مشکلتون و کنترل سطح استروژن بدن باشید.

شکم آدرنال: کسانی که دچار این مورد هستند هم از آقایون و هم از خانم ها از اون دسته افرادین که بر اثر بروز استرس و تنشهای شدید دچار اضافه وزن میشن و شکمشون از جلو به سمت پاها حالت افتاده پیدا میکنه و ضمن اینکه سایر قسمتهای دور کمر هم دچار تجمع چربی میشه درگیر کمر درد و خستگی عمومی هم خواهند بود.

از دیگر علائم این افراد اینه که الگوی خواب منظمی ندارند، کم حافظه میشن و شبها میل زیادی به مصرف غذاهای شور پیدا میکنن

اما نکته کلیدی اینجاست که این افراد طبیعتا برای حل مشکل چاقیشون به سراغ رژیمهای محدود کننده و تمرینات پر شدت میرن که همین مورد ضمن منجر شدن به تمرین زدگی حتی میتونه باعث تنش و استرس بیشتر اونها بشه و مشکل رو تشدید کنه بنابراین برای بهبود اوضاع بهتره که اول موارد استرس زای پیرامونشون رو از بین ببرند و دو ساعت قبل از خواب تغذیه سبکی داشته باشند تا از دل ضعفه در حین خواب جلوگیری بشه و بتونن خواب راحتتری داشته باشند ضمن اینکه حتما باید در تاریکی مطلق به خواب برند. این افراد نیاز به تمرین زیاد ندارند و برعکس بهتره که حجم تمرینشون رو کاهش بدن و حتی اگر احساس تمرین زدگی دارند اون رو متوقف کنند تا با رعایت همه این موارد غده فوق کلیوی اونها استراحت کنه و همین موضوع منجر به کاهش وزن اونها هم میشه

شکم کیستی: این مورد تنها برای خانمها رخ میده و شکمشون رو شبیه به یک خورجین میکنه که معمولا تجمع چربی در ناحیه زیرین شکم اتفاق میفته و دلیل اصلیش بالا رفتن بیش از حد استروژن هست و بیشتر برای خانمهایی اتفاق میفته که تازه از بارداری فارغ شدند و تغییرات هورمونی داشتند. قائدگی های شدید، موی زائد صورت، شیوع آکنه مکرر، سردرد، نفخ، کیستهای تخمدانی، درد کمر، زانو و لگن، کاهش میل جنسی، احتباس آب در بدن و افسردگی از جمله علائمیست که این خانمهارو آزار میده و ناگفته پیداست که باید ابتدا برای بالانس سطح هورمونها و از بین بردن کیست ها پروسه درمان رو شروع کنند و در رژیمشون از غذاهای طبیعی و بیشتر مبتنی بر پروتئین و چربی گیاهی استفاده کنند تا هورمون غذاهای گوشتی در فرایند درمانشون اختلالی ایجاد نکنه

خب حالا که کلیات موضوع رو میدونید چند مورد رو به عنوان جمع بندی عنوان میکنم که فکر میکنم الان با من موافق باشید:

اگر علائمی که در این مقاله در خصوص بیماریها عنوان شد رو حس کردید حتما از نظر پزشک و متخصص برای شناسائی و درمان استفاده کنید و مستقیم به سراغ تمرین و تغذیه خودسرانه نرید و فراموش نکنید که وقتی کارها صحیح انجام بشه ساده تر هم میشه

اگر با این علائم روبرو نشدید که امیدوارم اینطور باشه باز هم برای کاهش چربی و زیباسازی بدن خودسر عمل نکنید و این کار رو به مربیان و متخصص این امر بسپارید.

و در آخر یادتون باشه که برای سلامتی و زیبایی خودتون تلاش کنید چون همونطور که گفتم مگه آدم چند دفعه زندگی میکنه که نخواد زیبایی رو تجربه کنه!؟