.
کپسول لاغری بادی اسلیم فعالیت متابولیک مولکول های چربی را افزایش داده و باعث میشود تا ملکول های چربی سریع تر به انرژی تبدیل شود
بادی اسلیم اشتها شما را کاهش میدهد
این محصول اشتها شما را قطع کرده و بدنتان را وادار میکند تا از چربی های خود برای مصرف روزانه استفاده کند.
بادی اسلیم یک کپسول لاغری خیلی قوی میباشد که اشتها را تا حد صفر کاهش میدهد و چربی سوز قوی میباشد.
موارد منع مصرف
۱-افراد زیر ۱۸ سال و بالای ۶۰ سال
۲-زنان باردار و شیرده
۳-بیماران مبتلا به بیماران قلبی،فشارخون بالا،افت فشار
شدید،دیابت،کلیوی و کبدی
۴-افرادی که سکته قلبی یا مغزی داشته اند
عوارض
سرگیجه و افت قند،افت فشار،سر درد،حالت تهوع،تپش قلب این عوارض ممکن است از هر هزار نفر در یک نفر ایجاد شود که در صورت مشاهد باید از مصرف آن خودداری کنید.
.
مکملهای گینر یا کمک کننده به افزایش وزن، مکملهای غذایی هستند که با رساندن انرژی مازاد بر موادغذایی موجود در رژیم، به افزایش وزن فرد کمک میکنند.
از این نوع مکمل، ترکیبات و برندهای متفاوتی در بازار عرضه میشوند که بیشتر به صورت پودر بوده و ورزشکاران مصرف کنندگان اصلی این مکملها میباشند.
مواد تشکیل دهنده مکمل گینر
پایه ترکیب این نوع مکمل را کربوهیدرات یا قند تشکیل میدهد و بسته به نوع گینر، مقادیری پروتئین، چربی، ویتامینها و موادمعدنی نیز در آنها وجود دارد.
هدف اصلی افرادی که از این نوع مکملها استفاده میکنند، افزایش و نگهداری وزن و همچنین افزایش حجم عضلات در ورزشکاران بدنساز میباشد.
نکات قابل توجه قبل از مصرف مکملهای گینر
سازمان خوار و بار جهانی معتقد است که بهترین راه دریافت انواع مواد مغذی
از جمله کربوهیدراتها و پروتئین، مصرف آنها در رژیم غذایی است.
بنابراین پیش از خرید هرگونه مکمل غذایی با یک متخصص تغذیه مشورت نموده و تلاش کنید از منابع غذایی آنها را
مصرف کنید.
گینر یک مکمل غذایی است نه غذا! به این معنا که این مکملها به افرادی توصیه میشود که میزان دریافت غذایی آنها به مراتب از میزان کالری مورد نیاز بدنشان پایینتر است. بنابراین گینر تنها کمبود دریافت غذایی را جبران میکند.
شما به عنوان یک ورزشکار پیش از آنکه قاطعانه تصمیم به خرید مکمل گینر
بگیرید، بهتر است کمی با خود صادق باشید!
بررسی کنید که آیا هیچ گونه خلأ و اشتباه رژیمی در برنامه غذایی خود
دارید؟ و آیا هیچ راه دیگری (به عنوان مثال استفاده از نوشیدنیهای پرکالری مثل معجون
و…) برای برطرف کردن نیازهای رژیمی شما وجود ندارد؟
چنانچه جواب شما منفی بود با مشاور تغذیه خود مشورت نموده و برای خرید
مکمل اقدام کنید.
مکملهای گینر بیشترین کارایی خود را در ورزشکاران کم وزنی که به صورت
حرفهای و برای شرکت در مسابقات فعالیت میکنند نشان میدهند.
بنابراین چنانچه فعالیت بدنی را به صورت معمول انجام میدهید نیازی به
مصرف این نوع مکمل وجود نداشته و رژیم غذایی برطرف کننده نیازهای شما میباشد.
فریب ظاهر محصول را نخورید! برندهای پر زرق و برق الزاماً محصولات با
کیفیتی نیستند.
ضمن اینکه صدها نوع مکمل گینر در بازار موجود است که ممکن است محصول
انتخابی شما، مناسب نیاز شما نباشد. بنابراین پیش از انتخاب و مصرف حتماً با یک پزشک
متخصص طب ورزش و یا مختصص تغذیه مشورت کنید.
پروتئین ورودی به بدن ما در کبد درگیر سوخت و ساز شده و در مرحله بعدی
برای دفع شدن وارد کلیههای ما میشوند.
بنابراین مصرف گینر با توجه به میزان بالای پروتئین موجود در آن، باعث
افزایش فشار وارده بر این دو اندام حیاتی و به خطر افتادن آنها میشوند. لذا هنگام
مصرف گینر، به میزان زیادی آب و مایعات بنوشید.
چنانچه میزان مصرف این ترکیبات بیش از حد نیاز بدن شما باشد، به دلیل انرژی
زیادی که به بدن وارد میکند میتواند به جای عضله سازی به ساخت چربیها کمک کند!
بنابراین تأکید میکنیم که در مورد میزان مصرف با یک متخصص تغذیه یا پزشک طب ورزشی
مشورت کنید.
از آنجا که پروتئین موجود در این ترکیبات معمولاً از پروتئین شیر یا سویا
تهیه میشوند، چنانچه به این موادغذایی حساسیت دارید ممکن است به مکملهای گینر
نیز واکنش حساسیتی نشان دهید.
این موضوع در مورد سایر ترکیبات موجود در این محصولات نیز صادق است.
پس به دقت بررسی و سپس خرید کنید.
مصرف منظم این مکملها به دلیل درصد بالای پروتئین موجود در آنها در افراد عادی و به ویژه مبتلایان به بیماریهای کبدی و کلیوی توصیه نمیشود.
هر نوع دارو یا مکمل غذایی را از داروخانهها بخواهید و از خرید مکملهای موجود در باشگاهها، عطاریها و… خودداری نمایید. همچنین هنگام خرید به علامت تأیید سازمان غذا و دارو، تاریخ تولید و انقضای آن توجه کنید.
.
ریهها مانند هر عضو دیگری در بدن همواره در حال فعالیت هستند و در این فعالیت خود ممکن است دچار مشکلاتی شوند.
به گزارش بلوبری اسلیم؛ یکی از بهترین گام ها برای بهبود سلامت ریه ها، استفاده از مواد غذایی پاک کننده ریه است.
البته انجام ورزش، توقف استعمال سیگار، جلوگیری از قرارگیری در معرض آلاینده ها و …برای کاهش خطر ابتلا به بیماری های ریوی مانند برونشیت، آسم، پنومونی و سرطان ریه مهم است. با این حال ۱۱ گزینه غذایی برای سم زدایی از ریه ها و تقویت سلامت سیستم تنفسی پیشنهاد شده اند:
سبزیجات تیره رنگ
این سبزیجات دارای ترکیبات زیادی برای حفظ سلامت ریه ها هستند. بیشتر سبزیجات تیره رنگ حاوی آنتی اکسیدان هایی برای سم زدایی سموم از خون و ریه ها هستند. این سبزیجات همچنین خطر ابتلا به سرطان ریه را در افراد غیر سیگاری کاهش می دهند.
غذاهای حاوی کاروتنوئید
یکی دیگر از گروه های غذایی که به افزایش ظرفیت ریه ها کمک می کنند، غذاهای حاوی کاروتنوئید هستند. کاروتنوئیدها، آنتی اکسیدان هایی هستند که اثر پیشگیری کننده از سرطان ریه دارند. گوجه فرنگی، هویج، کلم، فلفل قرمز، سیب زمینی شیرین، همگی حاوی کاروتنوئید هستند.
غذاهای حاوی امگا۳
این غذاها به بهبود عملکرد ریه ها کمک می کنند. غذاهای حاوی امگا ۳ از قبیل ماهی قزل آلا، دانه ها، آجیل، تخم مرغ، تخم کتان، و … به کاهش التهاب بدن و افزایش قدرت شناختی نیز کمک می کنند.
مطالعات همچنین نشان داده یک رژیم غذایی سرشار از اسیدهای چرب امگا ۳ باعث می شود تا خون از طریق ریه ها به طور موثر جریان یابد و همین روند از برخی بیماری های التهابی و عفونت های تنفسی جلوگیری می کند.
غذاهای حاوی فلاونوئید
بسیاری از میوه ها از قبیل انواع توت ها و مرکبات حاوی ترکیباتی به نام فلاونوئیدها هستند که نقش موثری در پاکسازی ریه ها دارند. این ترکیبات اثرات آنتی اکسیدانی روی اندام های مختلف بدن از جمله ریه ها دارند. سیب، زغال اخته، پرتقال، لیمو، گوجه فرنگی و کلم سرشار از فلاونوئیدها هستند. مصرف این محصولات همچنین از سرطان ریه، سرطان سینه و سرطان پروستات جلوگیری می کند.
سیر
یکی از مزایای بهداشتی سیر این است که می تواند ریه های شما را پاکسازی کند. ترکیبی به نام آلیسین در سیر به عنوان آنتی بیوتیک در بدن عمل می کندو می تواند به کاهش عفونت های تنفسی و جلوگیری از آلودگی ریه ها کمک کند. مصرف سیر خام نیز نقش پیشگیری کننده از سرطان ریه دارد. سیر می تواند منجر به کاهش آسیب های ریه ناشی از آلودگی هوا، سیگار و … شود.
چای سبز
مصرف منظم چای سبز راهی موثر برای حفظ سلامت ریه های شما است. عصاره چای سبز حاوی آنتی اکسیدان های قوی برای حفظ سلامت قلب و عروق، محافظت در برابر سرطان های مختلف، بهبود عملکرد مغز و محافظت در برابر عفونت ها است.
مطالعات همچنین نشان داده که نوشیدن چای سبز اثر مهارکننده بر روی سرطان ریه دارد. محققان چینی دریافتند که چای سبز درست مانند سیر به کاهش آسیب های ریه ناشی از سیگار کشیدن کمک می کند.
ویتامین سی
ویتامین سی آنتی اکسیدان دیگری است که برای سلامت تنفس و ریه ها مفید است. مصرف منظم این ویتامین به رهایی بدن از سموم کمک می کند و پوست را جوان و سالم نگه می دارد. ویتامین سی به نابودی رادیکال های آزاد کمک می کند و اثرات مخرب ناشی از قرارگیری در معرض دود سیگار را کاهش می دهد. کیوی، قارج، مرکبات، پاپایا، توت فرنگی، کلم بروکلی، آناناس، انبه و خرمالو غنی از ویتامین سی هستند.
زنجبیل
مصرف زنجبیل به بهبود سیستم تنفسی و افزایش ایمنی بدن کمک می کند. زنجبیل یک پاک کننده طبیعی است که خواص ضد التهابی دارد. مصرف زنجبیل برای کاهش علائم آسم و سایر بیماری های تنفسی نیز مفید است.
زردچوبه
دلایل زیادی برای افزایش مصرف زردچوبه وجود دارد. این ادویه ضد التهابی است و منجر به پاکسازی ریه ها و بهبود سلامت تنفس می شود. زردچوبه اثرات مخرب ناشی از آلودگی هوا و دود سیگار را نیز از بین می برد.
غذاهای با منیزیم بالا
کمبود منیزیم می تواند بر عملکرد ریه تاثیر بگذارد و عوارض ریوی به همراه داشته باشد. در عوض دریافت منیزیم کافی منجر به تقویت عضلات ریه شده و شانس ابتلا به بیماری های تنفسی از جمله آسم را کاهش می دهد.
آب
عوارض جانبی بسیاری برای کمبود آب در بدن شناخته شده است از جمله خستگی، تحریک پذیری، درد مفاصل، و میزان کلسترول غیر طبیعی. محققان دریافته اند که یکی دیگر از نشانه های کم آبی بدن افزایش خطر ابتلا به برونشیت و آسم است. مصرف کافی آب به کاهش التهاب ریه ها کمک می کند و مانع بروز اختلالات خاص ریوی می شود.
.
این روزها بحث در مورد فواید و مضرات پاستیل بیشتر شده است و هر کسی به نحوی درباره آن سخن میگوید! اما واقعاً پاستیل چیست و مفید است یا مضر ؟
به گزارش بلوبری اسلیم؛ هم رنگهای متفاوت و قشنگی دارد اما شکلهای متعدد و زیبایی، هم مزههای گوناگون و خوشطعمی؛ بچهها عاشق آنند، بزرگترها هم دوستش دارند، سالهای سال است که مقامش را هم بهعنوان یک خوردنی تنقلاتی خوشمزه حفظ کرده است. بله، پاستیل را میگویم.
همان ماده خوراکی نرم و لطیف و کشدار که آب از دهان آدم سرازیر میکند! اما آیا خوردن آن مفید است یا مضر؟ چه خواصی دارد؟ اصلا سر و کلهاش از کجا پیدا شده؟ چرا برخی میگویند بد و برخی دیگر میگویند خوب است؟ بگذارید در ادامه این مطلب درباره اینها بیشتر توضیح دهیم.
پاستیل از کجا آمد؟
میگویند یک کارگر ساده اما بسیار باتجربه در شیرینیپزیای که تقریبا یک قرن پیش در کارخانه آبنباتسازی کار میکرد، برای اینکه بتواند درآمد بیشتری نصیب خود کند، هیچ چارهای ندید جز آنکه مواقع استراحتش در آشپزخانه خودش هم شیرینی خانگی بپزد و به مردم عرضه کند.
استقبال مردم بهدلیل اینکه به مشتریانش به جای قالب کردن جنسی فقط برای فروش بیشتر، کالایی خوب و بینقص تولید و عرضه میکرد آنقدر زیاد شد که به فکر افتاد از همان دانستههایش در کار قنادی استفاده کند و آبنباتی مخصوص بسازد.
هانس ریگل، نام این آبنباتهایش را هاریبو گذاشت و با تغییری در قالب آنها و تولیدشان به شکل خرس، مردم آن زمان که معمولا یک یا دو نوع قالب برای پخت و عرضه شیرینی دیده بودند، بیش از شیرینیهایش به این آبنباتهای او علاقهمند شدند.
او سپس به فکر افتاد خلاقیتی دیگر را به کار بگیرد و مزه و طعم و حتی حالت آنها را نیز تغییر دهد. بنابراین با استفاده از مقداری طعمدهنده میوهای و افزودن ژلاتین به مایه اولیه آبنباتهای خرسی خود، آنها را چنان ساخت که در عین نرمی، کمی هم سفت بودند، کش میآمدند، خوردنشان بخصوص برای بچهها لذتبخش بود و بزرگترها هم دلشان میخواست بارها و بارها مزه آن را امتحان کنند!
پاستیل از چه ساخته شده؟
پاستیلهای امروزی غیر از شکل و شمایل خرس، در قالبهای متعددی تولید میشوند؛ از شکل حیواناتی مثل قورباغه و مرغ و زرافه گرفته تا میوههایی مثل آلبالو و توتفرنگی و سیب و پرتقال و انار و اشیایی چون خودرو و بطری نوشابه و… گرچه این محصولات اکنون تنوع زیادی در مزه و رنگ و شکل دارند،
از یک نظر، تفاوت چندانی هم با آن پاستیلهای اولیه ندارند. در فرآیند تولید، مقداری ژلاتین برای ایجاد حالت شفافیت و چسبندگی، روغن خوراکی برای براق شدن، انواع اسانسهای میوهای براساس مزه و طعمی که مورد نظر است، رنگها و طعمدهندههای مجاز خوراکی، آب، شیرینکننده که میتواند شکر یا گلوکز باشد و چند افزودنی دیگر بهکار گرفته میشود.
آنچه اکنون محل منازعه برای فایدهدار بودن یا مضر بودن این مواد خوراکی است و بهعنوان متهم در جایگاه همیشگی قضاوتهای افراد مینشیند، ژلاتینی است که در تولید این خوردنیها به کار میرود.
ژلاتین چیست و چگونه ساخته میشود؟
ژلاتین مادهای است که از کلاژن یا پوست و استخوان حیوانات بهدست میآید؛ نه بو دارد، نه مزه. نه قندی در آن است و نه چربی. مقداری زیاد از آن را پروتئین تشکیل میدهد و مقدار کمی هم نمک و آب در آن یافت میشود.
در صنایع و کارخانجات تولید محصولات غذایی مرتبط با ژلاتین، کلاژن حیوانات را هیدرولیز میکنند و از آن دو نوع ژلاتین بهدست میآورند که بر حسب غلظت متفاوت است.
همچنین یک نوع از آن به شیوه اسیدی بهدست میآید و نوع دیگر به شیوه قلیایی. در اغلب موارد هم این گاوها، خوکها و گاهی ماهیها هستند که از آنها برای تهیه ژلاتین استفاده میشود.
منازعه میان موافقان و مخالفان
بله… درست خواندید: در برخی کشورها از خوکها هم برای تولید ژلاتین بهره میبرند. این یکی از همان مواردی بهشمار میرود که محل مناقشه میان موافقان و مخالفان پاستیل است؛ اما فقط یکی از موارد.
حتی اگر به دلایل دینی، در فرآیند مذکور از اعضای بدن خوک استفاده نشود و جای آن را گاو یا ماهی بگیرد، یک مورد دیگر در این منازعات، نحوه خاص استخراج ژلاتین از استخوان گاو است که متخصصان میگویند حتما باید از روش آنزیمی صحیحی استخراج شود وگرنه مشکلساز خواهد بود.
همانطور که گفتیم، متخصصان تغذیه در بیان خواص و مضرات دو دسته شدهاند. گروهی به کاربردها و فواید ژلاتین و پاستیل اشاره میکنند و خوردن آن را در حد معمول نهتنها مضر نمیدانند، کلی هم خاصیت و فایده برای آن ذکر میکنند. گروهی دیگر هم هیچ حد معمولی برای آن قائل نمیشوند و با بیان دلایل و استنتاجهایی از مضرات و بدیهای آن میگویند. بگذارید ببینیم هر دو سوی ماجرا اصولا چه حرفی در این زمینه دارند.
خواص پاستیل و ژلاتین آن
طرفداران پاستیل و ژله میگویند ژلاتین موجود در این مواد غذایی انواع و اقسام خواص را پیشروی دردهای انسان میگذارد. میگویند کلاژن خاصیت ضدالتهابی دارد؛ بنابراین دردهای مفصلی را کاهش میدهد و از ابتلا به پوکی استخوان هم پیشگیری میکند.
علاوه بر این، ژلاتین منبعی سرشار از پروتئین است که فرد میتواند با خوردن پاستیل یا ژلاتین بخشی از این ماده معدنی مورد نیاز برای کارکرد بهینه بدن را تامین کند. آنها به خاصیت دیگری هم اشاره میکنند که گلایسین موجود در این ماده خوراکی دارد: تقویت سیستم گوارش و بهینه کردن روند هضم و جذب غذا در بدن.
از دیگر فواید و خواص مورد نظر این دسته افراد درباره ژله و پاستیل که در هر دو ژلاتین بهکار رفته میتوان به مواردی که در پی میآید نیز اشاره کرد: به کاهش کلسترول خون کمک میکند، اسید فولیک دارد که هم برای زنان خوب است و هم برای پیشگیری از نازکی مو، ویتامین B دارد که غیر از مزایای دیگرش برای افسردگی خوب است، آمینواسیدهای آن سبب بهبود بافتهای پوستی میشود و…
مخالفان هم دلایلی دارند
متخصصان تغذیه و کسانی که به این فهرستهای بلندبالا از خواص پاستیل و ژلاتین و ژله به دیده مخالف مینگرند، میگویند مواردی که موافقان برمیشمارند، جنبه تبلیغاتی دارد و نمونههایشان نادرست است، زیرا در اولین گام باید دانست پاستیل جزو خوراکیهای باارزش غذایی صفر محسوب میشود.
به بیان دیگر این مواد پرکالری اما بیخاصیتند. آنها معتقدند پروتئین ژلاتین که موافقان از مزایای آن میگویند از جمله بیارزشترین پروتئینها محسوب میشود و مقدار آن بهقدری کم است که اصولا نمیتواند جایگزین پروتئین مواد غذایی دیگر چون گوشت و مانند آن شود؛ اسیدهای آمینه، کلسیم و دیگر مواد معدنی و مغذی مورد نیاز بدن نیز در آن به اندازهای نیست که بتواند کافی باشد.
همچنین ذکر میکنند آنچه در این ماده خوراکی، بخصوص در پاستیل به کار رفته بیشتر طعمدهنده و اسانس مصنوعی است و بر عکس، شکر یا سایر مواد قندی موجود در آن بهشدت برای سلامت مضر است.
بالاخره خوب است یا بد؟
برای بسیاری از آدمها، خوردن یکی از لذتبخشترین امور در دنیاست! بخصوص اگر آن ماده غذایی به گونهای تهیه شده باشد که به قول معروف باب طبع ذائقه فرد هم باشد. از سوی دیگر اغلب متخصصان تغذیه توصیه میکنند خوردن هر ماده خوراکی، حتی تنقلات پرکالری و بیخاصیت هم اگر در حد عقلانی باشد، مشکلی پیش نخواهد آورد؛ یعنی تعادل حفظ شود، مسائل بهداشتی رعایت شود، جایگزین مواد خوراکی با ارزش غذایی نشود، میزان کالری سنجیده شود و…
با این حساب، گمان میرود بین جدال موافقان و مخالفان، اکنون بتوان تکلیف را طوری مشخص کرد که به قول معروف نه سیخ بسوزد نه کباب!
توصیههای ایمنی برای پاستیلخورهای حرفهای
پاستیل یکی از محبوبترینها در بازار شکلات و شیرینی و آبنبات است. احتمالا کسی نیست که تاکنون پاستیل نخورده باشد و بعد از این هم کسی نخواهد بود که آن را کنار بگذارد، ولی اگر شما جزو پاستیل خوران قهار هستید بهتر است چند آگاهی و چند توصیه را پیش از خوردن این خوشمزهها مدنظر داشته باشید تا سلامتتان به خطر نیفتد.
* به خاطر بسپارید در برخی پاستیلها که مشخصات مجوزهای استاندارد روی بسته آنها درج نشده یا تقلبی است، نوعی واکس استفاده میشود که برای براق کردن سطح پاستیل بهکار میرود. واضح است این واکسهای غیرمجاز باعث به خطر انداختن سلامت میشوند.
* بهدلیل نوع چربی و شیرینی مورد استفاده در پاستیلها زیادهروی در خوردن آن میتواند مشکلساز باشد.
* ترکیبات مخصوص پاستیل، تاحدودی همانند پفک چسبنده است. این ترکیبات سبب چسبیدنشان به پرزهای زبان و درزهای میان دندانها میشود و نه تنها برای بهداشت و سلامت دهان و دندان مضر است، بلکه باعث سرعت گرفتن پوسیدگی دندانها میشود، مگر اینکه بلافاصله پس از خوردن مسواک بزنید؛ البته بسیارند کسانی که حاضرند دندانشان آسیب ببیند، اما مزه و طعم آنچه خوردهاند را مدت بیشتری زیر زبانشان احساس کنند!
* دندانپزشکان توصیه میکنند در صورت تمایل به خوردن پاستیل آن را نجوید. بگذارید آرام آرام درون دهانتان آب شود تا هم مزهاش را بیشتر حس کنید هم کمتر باعث چسبیدن به دندانهایتان شود؛ البته همچنان تاکید دارند پس از خوردن پاستیل بلافاصله دندانها را مسواک کنید.
* برخی تولیدکنندگان ادعا میکنند در محصولات پاستیل خود از شکر یا قند طبیعی استفاده نکردهاند تا برای کسانی که به دیابت مبتلا هستند مشکلی از این نظر نباشد. این تا بخش زیادی فقط یک ادعاست. یادتان باشد برای شیرین کردن مزه محصولاتی که با عنوان بدون قند تبلیغ میشود از ساکاروز یا همان شیرینکننده مصنوعی استفاده میشود که معمولا نوشابههای معروف به رژیمی هم درصدی از آن را دارند. ساکاروز و قندهای مصنوعی کبد را به فعالیت بیشتر برای سمزدایی از آن وامیدارد و بهدلیل نیاز به آب بیشتر، کلیه هم در این روند شرکت میجوید. از اینرو لازم است قبل از خرید یا خوردن مواد دارای ساکاروز این مشکلات را در نظر بگیرید.
* پاستیلهایی که با قند و شکر طبیعی تولید شدهاند بهشدت چاقکنندهاند. علاوه بر این زیادهروی در خوردن آنها باعث بالا رفتن میزان قند خون میشود. مراقب باشید سلامتتان را به خطر نیندازید.
* دقت کنید در مواد مورد استفاده پاستیل و محصولاتی که میخرید نامی از پریون ذکر نشده باشد. طبق برخی گزارشها این پروتئین که در برخی پاستیلها استفاده میشود، ممکن است باعث بروز بیماری شود.
* در خرید و خوردن پاستیلهای خارجی دقت بیشتری کنید. برخی کشورها در تهیه ژلاتین لازم برای تهیه محصول پاستیل یا ژلههای آماده خود از کلاژن پوست و استخوان خوک استفاده میکنند. ژلاتین تهیه شده از گاو و ماهی مشکل شرعی ندارند.
* طبق یکی از گزارشهای سازمان غذا و داروی آمریکا، روش تهیه ژلاتین روند مخصوصی دارد که اگر بهدرستی دنبال نشود احتمال منتقل شدن بیماریهای دامی به انسان با استفاده از محصولات بهدست آمده از آنها بالا میرود.
.
هر چه اطلاعات دربارهی تغذیهی سالم بیشتر شود، در مورد اینکه چه بخوریم و چه نخوریم کمی گیج میشویم. بعنوان نمونه به تخم مرغ فکر کنید. کدام یک سالم تر است، سفیده یا زردهاش؟
بیایید به مزایا و معایب هر دوی اینها نگاهی بیندازیم.
زرده تخم مرغ
این بخش از تخم مرغ خیلی مغذی است، حاوی ویتامین های A, B, D و E و مواد معدنیای همچون کلسیم، سدیم، پتاسیم، منیزیم، زینک و آهن است. همچنین زردهی تخم مرغ منبع انرژی است، و بخاطر مواد خاصش می تواند چشم های شما را نیز سالم نگاه دارد!
اما به این خوراک مغذی میتوان از جنبهای منفی نیز نگاه کرد، چرا که بیشتر از نصف کالری تخم مرغ در زردهاش جمع شده است. بعضیها میگویند که منفی ترین جنبهی زرده، این حقیقت است که حاوی کلسترول بوده و مصرف روزانهی آن مخصوصا برای کسانی که دیابت دارند میتواند خطر ابتلا به بیماریهای قلبی عروقی را افزایش دهد.
اگرچه برخی مطالعات (دانشگاه کنتیکت، مرکز تغذیه و ایمنی مواد غذایی، دانشکده علوم پزشکی مولکولی) بر این باورند که محدود کردن مصرف تخم مرغ نباید به همگان تعمیم پیدا کند.
باید بدانیم که خطر ابتلا به بیماریهای قلبی در افراد سالم، با افزایش مصرف کلسترول بالا نمی رود، بلکه با گنجاندن تخم مرغ در برنامهی غذایی همیشگیشان، مزایای مختلفی نسیبشان خواهد شد.
سفیده تخم مرغ
اگر زرده را قسمت تیرهی تخم مرغ در نظر بگیریم، بسیاری از دستورالعملهای غذاها حاوی سفیدهی تخم مرغ هستند.
پس هنوز تخم مرغ قابل استفاده است! این بخش حاوی بیشترین پروتئین تخم مرغ، کالری کمتر و پتاسیم، منیزیم و سدیم بیشتر بوده و هیچگونه چربی هم ندارد. بعنوان معایب سفیده هم باید بدانید که سفیده ویتامینهای کمتری دارد، از جمله B12، فولات و ریبوفلاوین.
پیشنهاد
هنگامی که تصمیم گرفتید تخم مرغ را در برنامه غذایی خود بگنجانید، به موارد زیر توجه کنید:
افراد سالم: هم سفیده و هم زرده را بخورید، چرا که به طور باورنکردنیای مغذی و اشباع از انواع ویتامین و مواد معدنی هستند.
افرادی که دیابت، مشکل کلسترول یا نارساییهای قلبی دارند: با مشورت گرفتن از پزشکتان، مصرف تخم مرغتان را محدود کنید.
بخاطر بسپارید که یک تخم مرغ، درون زردهاش حدود ۱۸۶ میلیگرم کلسترول دارد، اما واقعیت این است که آن کلسترولی که درون مواد غذایی هست، با کلسترولی که درون خون است تفاوت دارد.