تائورین چیست و چه فواید و عوارضی دارد؟

.

تائورین (Taurine) نوعی اسید آمینه است که در بسیاری از مواد غذایی یافت شده و اغلب به نوشیدنی های انرژی زا افزوده می شود. بسیاری افراد از تائورین به عنوان مکمل استفاده کرده و برخی محققان نیز از آن به نام “مولکول شگفت انگیز” یاد می کنند.

از جمله خواص تائورین برای سلامتی می توان به کاهش خطر ابتلا به بیماری ها و بهبود کارایی ورزشی اشاره کرد. همچنین بسیار بی خطر بوده و مصرف آن در مقادیر مناسب هیچ عوارض جانبی به دنبال نخواهد داشت.

در این مقاله قصد داریم درباره تائورین و فواید و مضرات آن برای سلامتی صحبت کرده و با این آمینو اسید بیشتر آشنا شویم. با کوکا همراه باشید.

تائورین چیست؟

تائورین اسید آمینه ای است که به طور طبیعی در بدن و بخصوص در مغز، چشم ها، قلب و عضلات بدن حضور دارد.

تائورین برخلاف اکثر اسید آمینه های دیگر، برای تولید پروتئین استفاده نمی شود بلکه به گروه اسید آمینه های ضروری شرطی تعلق دارد.

اگرچه بدن به طور طبیعی قادر به تولید این اسید آمینه می باشد و این ماده در برخی مواد غذایی نیز یافت می شود اما برخی افراد خاص – از جمله کسانی که به بیماری های خاص مانند بیماری قلبی یا دیابت مبتلا هستند – ممکن است نیاز به مصرف مکمل های تائورین داشته باشند.

برخلاف باور عموم تائورین از ادرار یا مایع منی گاو نر استخراج نمی شود و به نظر می رسد این باور از شیوه نام گذاری آن – از کلمه تاروس (taurus) در لاتین به معنای گاو نر گرفته شده – نشات گرفته و باعث سردرگمی و اشتباه شده است.

منابع تائورین

منابع اصلی تائورین شامل مواد غذایی حیوانی از جمله گوشت، ماهی و لبنیات می باشد.

گرچه برخی مواد غذایی گیاهی فراوری شده نیز حاوی تائورین افزودنی هستند اما بعید به نظر می رسد این مواد غذایی برای بهینه سازی سطح تائورین بدن کافی باشند.

این اسید آمینه اغلب به نوشیدنی های انرژی زا و نوشابه ها نیز افزوده شده و در هر 237 میلی لیتر از این نوشیدنی ها حدود 600 تا 1000 میلی گرم تائورین یافت می شود. هر چند مصرف بیش از حد نوشیدنی های انرژی زا و نوشابه ها به دلیل مضراتی که ممکن است برای بدن داشته باشند هرگز توصیه نمی شود.

لازم به ذکر است از آن جا که تائورین مورد استفاده در مکمل ها و نوشیدنی های انرژی زا معمولا به صورت مصنوعی تولید شده و از فراورده های حیوانی به دست نمی آید برای افراد وگن گزینه مناسبی محسوب می شود.

یک رژیم غذایی معمولی حاوی حدود 40 تا 400 میلی گرم تائورین در روز می باشد اما در مطالعات انجام شده از 400 تا 6000 میلی گرم تائورین در روز نیز استفاده شده است.

عملکرد تائورین در بدن

همانطور که قبلا اشاره شد تائورین بخصوص در چند اندام مهم بدن حضور داشته و دارای مزایای متعددی برای بدن می باشد.

عملکردهای مهم تائورین در بدن عبارت است از:

حفظ هیدراتاسیون و تعادل الکترولیتی در سلول های بدن

تشکیل نمک های صفراوی که نقش مهمی در هضم دارند

تنظیم مواد معدنی از جمله کلسیم درون سلول های بدن

حمایت از عملکرد کلی سیستم عصبی مرکزی و چشم ها

سلامت سیستم ایمنی و تنظیم عملکرد آنتی اکسیدان ها

از آن جا که تائورین یک اسید آمینه ضروری شرطی است بدن هر فرد سالم می تواند حداقل مقدار مورد نیاز برای عملکردهای روزانه خود را تولید کند، با این حال در برخی موارد نادر ممکن است بدن فرد نیاز به تائورین بیشتری داشته باشد از جمله در بیمارانی که از نارسایی قلبی یا کلیه رنج می برند و نوزادان نارس که تغذیه وریدی دارند.

لازم به ذکر است هرگونه کمبود مواد ضروری در دوره رشد جنین می تواند به عوارض جدی همچون اختلال در عملکرد مغز و عدم کنترل قند خون منجر شود.

مقابه با دیابت

تائورین به کنترل قند خون کمک کرده و با بیماری دیابت مقابله می کند.

تحقیقات نشان داده مصرف مکمل های تائورین در طولانی مدت – بدون هیچ گونه تغییر در رژیم غذایی یا تمرینات ورزشی – سطح قند خون ناشتا در موش های صحرایی مبتلا به دیابت را کاهش داده است.

قند خون ناشتا برای سلامتی بسیار مهم است و بالا بودن آن از عوامل کلیدی ابتلا به دیابت نوع 2 و بسیاری از بیماری های مزمن دیگر می باشد.

جالب است بدانید افراد مبتلا به دیابت معمولا تائورین کمتری در بدن دارند و این شاخص دیگری است که نقش مهمی در ابتلا به این بیماری ایفا می کند اگرچه نیاز به تحقیقات بیشتری در این زمینه می باشد.

سلامت قلب

تائورین خطر ابتلا به بیماری های قلبی عروقی را کاهش می دهد.

تحقیقات نشان داده ارتباط نزدیکی بین بالا بودن سطح تائورین در بدن و کاهش قابل توجه نرخ مرگ و میر ناشی از بیماری قلبی و همچنین کاهش سطح کلسترول و فشار خون بالا وجود دارد.

تائورین با کاهش مقاومت دیواره های عروق خونی به جریان خون و به حداقل رساندن ضربه های عصبی در مغز به کاهش فشار خون بالا کمک می کند.

در یک مطالعه دو هفته ای روی افراد مبتلا به دیابت مشخص شد مکمل های تائورین سختی عروق خونی را تا حد قابل توجهی کاهش داده و بدین ترتیب پمپاژ خون توسط قلب به سراسر بدن بهتر انجام می شود.

نتایج مطالعه دیگری که روی افراد دارای اضافه وزن انجام شده نیز نشان داده مصرف روزانه 3 گرم تائورین به مدت 7 هفته به کاهش وزن و بهبود چند عامل خطرزای بیماری های قلبی کمک کرده است.

به علاوه مکمل های تائورین به کاهش التهاب و ضخامت عروق خونی کمک می کنند و ترکیب همه این عوامل در کنار هم می تواند خطر ابتلا به بیماری های قلبی را تا حد زیادی کاهش می دهد.

بهبود کارایی ورزشی

تائورین برای بهبود عملکرد ورزشی افراد مفید است.

مطالعات انسانی نشان داده تائورین به دفع ضایعات بدن – که از عوامل بروز خستگی و عضله سوزی هستند – کمک کرده، از عضلات بدن در برابر آسیب سلولی و استرس اکسیداتیو محافظت می کند و میزان چربی سوزی حین تمرینات ورزشی را افزایش می دهد.

مطالعات همچنین نشان داده که کارایی ورزشی در ورزشکاران آموزش دیده ای که مکمل های تائورین مصرف می کنند تا حد خوبی افزایش می یابد و دوچرخه سواران و دوندگان پس از مصرف تائورین مسافت های طولانی تری را بدون خستگی طی می کنند.

مطالعه دیگری نیز نقش این اسید آمینه در کاهش آسیب های ماهیچه ای را تایید کرده است. شرکت کنندگانی که تحت تمرینات وزنه سنگین و آسیب زننده عضلانی قرار گرفتند آسیب و درد عضلانی کمتری تجربه کردند.

علاوه بر این تائورین می تواند با استفاده چربی ها به عنوان سوخت به کاهش وزن کمک کند. مطالعات نشان داده مصرف 1.66 گرم تائورین در دوچرخه سواران چربی سوزی را تا 16 درصد افزایش می دهد.

سایر فواید تائورین

از دیگر فواید تائورین می توان به موارد زیر اشاره کرد:

تائورین سایر عملکردهای مهم بدن از جمله بینایی و شنوایی در یک جمعیت خاص را بهبود بخشیده است.

در یک مطالعه انسانی اختلال زنگ زدن گوش – که رابطه نزدیکی با ناشنوایی دارد – در 12 درصد شرکت کنندگانی که مکمل تائورین مصرف کردند به طور کامل برطرف شده است.

همانطور که قبلا اشاره کردیم تائورین در برخی اندام های بدن از جمله چشم حضور بیشتری دارد و تحقیقات نشان داده کاهش سطح این ماده در چشم می تواند به مشکلات چشمی بیانجامد. اعتقاد بر این است که افزایش غلظت تائورین در چشم نیز به سلامت چشم و بهبود بینایی کمک می کند.

از آن جا که تائورین به تنظیم انقباض عضلانی کمک می کند می تواند خطر بروز تشنج را کاهش داده و برای درمان بیماری هایی همچون صرع مفید است. به نظر می رسد تائورین به گیرنده های GABA مغزی می چسبد که نقش مهمی در کنترل و آرام سازی سیستم عصبی مرکزی دارند.

تائورین همچنین از سلول های کبدی در برابر رادیکال های آزاد و آسیب سموم محافظت می کند. مطالعه ای نشان داده مصرف 2 گرم تائورین برای 3 بار در روز می تواند نشانگرهای آسیب کبدی و استرس اکسیداتیو را کاهش دهد.

اگرچه به تحقیقات بیشتری درباره همه موارد ذکر شده نیاز است.

عوارض جانبی تائورین

با توجه به بهترین شواهد موجود، تائورین تا زمانی که به اندازه مناسب مصرف شود هیچ گونه عارضه جانبی به دنبال نخواهد داشت.

اگرچه مصرف مکمل های تائورین تاکنون مستقیما باعث بروز مشکل یا ناراحتی خاصی نشده اما مرگ تعدادی از ورزشکاران اروپایی بعد از مصرف نوشیدنی های انرژی زا که حاوی تائورین و کافئین بودند باعث شد فروش تائورین در چند کشور محدود یا به کلی ممنوع اعلام شود.

با این وجود این مرگ و میرها می تواند به دلیل مصرف بیش از حد کافئین یا برخی مواد دیگر در ورزشکاران رخ داده باشد.

همانند اکثر مکمل های آمینو اسیدی، مصرف مکمل های تائورین ممکن است برای افرادی که مشکلات کلیوی دارند مضر باشد.

دوز مصرف مکمل های تائورین

رایج ترین دوز مصرف تائورین 500 تا 2000 میلی گرم در روز می باشد هر چند به نظر می رسد حتی دوزهای بالاتر از 2000 میلی گرم در روز نیز همچنان خطری نداشته باشند به عنوان مثال برخی تحقیقات روی دوز مصرف تائورین نشان داده که مصرف آن تا 3000 میلی گرم در روز برای کل عمر نیز بی خطر است.

در برخی مطالعات برای مدت کوتاه از دوزهای بالاتر استفاده شده و مشخص شده که 3000 میلی گرم در روز باعث افزایش مزایای تائورین می شود.

ساده ترین و ارزان ترین روش برای استفاده از تائورین به صورت پودر یا مکمل های قرص آن می باشد.

اگرچه گوشت، لبنیات و ماهی از منابع تائورین محسوب می شوند اما دوز مصرف تائورین در اکثر افراد به مقدار بحث شده در این مطالعات نخواهد رسید.

آیا چای باعث کم آبی بدن می شود؟

.

چای یکی از محبوب ترین نوشیدنی های جهان است که چه به صورت گرم یا سرد احساس مطبوعی در ما ایجاد کرده و به تامین مایعات مورد نیاز روزانه بدن نیز کمک می کند.

با این وجود چای حاوی ترکیبات دیگری همچون کافئین نیز می باشد، ماده ای که می تواند اثر منفی روی هیدراتاسیون و آب رسانی بدن داشته و با افزایش ادرار موجب دهیدراتاسیون یا کم آبی بدن شود.

از آن جا که چای یکی از نوشیدنی های رایج در ایران است شاید برای تک تک ما این سوال پیش آمده باشد که با توجه به کافئین موجود در چای، این نوشیدنی در نهایت به آب رسانی بدن کمک کرده یا باعث کم آبی بدن می شود؟

در این مقاله تصمیم گرفته ایم به بررسی خاصیت آبرسانی چای پرداخته و به این سوال مهم پاسخ دهیم. با کوکا همراه باشید.

چای روی آب رسانی بدن تاثیر می گذارد

نوشیدن چای – به خصوص در مقادیر زیاد – تاثیر زیادی روی هیدراتاسیون بدن خواهد داشت و دلیل اصلی آن حضور کافئین در بسیاری از انواع چای است، ماده ای که در قهوه، شکلات، نوشیدنی های انرژی زا و نوشیدنی های غیر الکلی نیز یافت می شود.

کافئین یک محرک طبیعی و از رایج ترین عناصر مورد استفاده در مواد غذایی و نوشیدنی ها در سراسر جهان می باشد.

کافئین پس از مصرف، از روده وارد جریان خون شده و از این طریق به کبد می رسد. آنزیم های کبدی کافئین را به ترکیبات مختلفی تجزیه می کنند که همگی روی عملکرد اندام های مختلف بدن موثر هستند.

به عنوان مثال، کافئین اثر تحریک کنندگی روی مغز دارد که باعث افزایش هوشیاری و کاهش احساس خستگی می شود، از سوی دیگر دارای خاصیت دیورتیک است که عملکرد کلیه ها را تحت تاثیر قرار خواهد داد. دیورتیک به ماده ای گفته می شود که تولید ادرار توسط کلیه ها را افزایش می دهد.

کافئین جریان خون به سمت کلیه ها را بهبود می بخشد که نتیجه آن، تحریک فعالیت کلیه ها، افزایش تولید ادرار و دفع آب بیشتر از بدن می باشد.

اثر دیورتیک کافئین دفعات دفع ادرار را نیز افزایش می دهد و همین امر باعث شده اثر آن روی هیدراتاسیون بدن نسبت به سایر نوشیدنی های غیر کافئینی بیشتر شود.

چای های مختلف اثرات متفاوتی دارند

همانطور که در سایر مقالات کوکا بررسی کردیم سطح کافئین در انواع مختلف چای با هم فرق دارد، بنابراین اثر آن ها روی آبرسانی بدن نیز می تواند متفاوت باشد.

چای های حاوی کافئین

از جمله چای های حاوی کافئین می توان به انواع چای سیاه، سبز، سفید و اولانگ اشاره کرد. این چای ها همگی از برگ گیاه چای (کاملیا سیننسیس) به دست می آیند و در حالت کلی در هر گرم چای حدود 16 تا 19 میلی گرم کافئین تولید می شود.

از آن جا که 1 فنجان متوسط چای معمولا 2 گرم برگ چای دارد، بنابراین 1 فنجان چای (240 میلی لیتر) حاوی حدود 33 تا 38 میلی گرم کافئین است که البته این مقدار در چای سیاه و اولانگ بیشتر از سایر انواع می باشد.

اگرچه میزان کافئین موجود در چای ممکن است با توجه به شرایط آماده سازی و دم کشیدن آن متفاوت باشد، به عنوان مثال هرچه زمان دم کشیدن چای طولانی تر باشد میزان کافئین موجود در آن نیز افزایش خواهد یافت یا کافئین موجود در چای کیسه ای بیشتر از برگ چای است.

برای درک بهتر بحث و مقایسه نسبت کافئین در نوشیدنی های مختلف توجه داشته باشید یک فنجان قهوه (240 میلی لیتر) معمولا حدود 102 تا 200 میلی گرم کافئین و همان مقدار نوشیدنی انرژی زا حداکثر 160 میلی گرم کافئین دارد.

همانطور که مشاهده می کنید کافئین موجود در چای نسبت به اغلب نوشیدنی های کافئین دار دیگر کمتر است اما نوشیدن مقادیر زیاد آن، روی وضعیت آبرسانی بدن تاثیر خواهد گذاشت.

دمنوش های گیاهی

دمنوش های گیاهی همچون دمنوش بابونه، نعناع یا میوه گل رز برخلاف انواع مختلف چای، از برگ گیاه چای به دست نمی آیند بلکه از برگ، ساقه، گل، دانه، ریشه و میوه گیاهان مختلفی تهیه شده و به همین دلیل به جای نام “چای” از کلمه “دمنوش” برای آن ها استفاده می شود.

دمنوش های گیاهی به طور کلی فاقد کافئین هستند و بعید به نظر می رسد اثر منفی روی هیدراتاسیون بدن به جا بگذارند.

انواع ترکیبی دمنوش

گرچه اغلب دمنوش های گیاهی کافئین ندارند اما برخی ترکیبات آن ها حاوی کافئین هستند.

به عنوان مثال یربامیت از نوشیدنی های محبوب آمریکایی است که در سراسر جهان به شهرت رسیده و از برگ های خشک و شاخه های گیاه بلوط سبز پاراگوئه به دست می آید.

هر فنجان یربامیت به طور میانگین حاوی 85 میلی گرم کافئین است، این مقدار کمی بیشتر از 1 فنجان چای و کمتر از 1 فنجان قهوه می باشد.

همانطور که درباره انواع چای کافئین دار نیز اشاره شد مصرف زیاد دمنوش های کافئین دار همچون یربامیت نیز می تواند تعادل آب بدن را کاهش دهد.

رابطه چای و کم آبی بدن

علی رغم اثر دیورتیک کافئین، بعید به نظر می رسد انواع چای کافئین دار و دمنوش های گیاهی باعث کم آبی بدن شوند.

محققان به این نتیجه رسیده اند مصرف مقدار متوسط نوشیدنی های کافئین دار از جمله چای به آبرسانی بدن کمک کرده و تنها مصرف مقادیر بیش از 500 میلی گرم – حدود 6 تا 13 فنجان چای (1440 تا 3120 میلی لیتر) – در روز می تواند به اثر دیورتیک قابل توجه کافئین در بدن و کم آبی منجر شود.

در یک مطالعه روی 50 فرد سالم – که قهوه زیادی مصرف می کردند – هر فرد به مدت 3 روز متوالی، روزانه 800 میلی لیتر قهوه یا همان مقدار آب مصرف کرد. لازم به ذکر است سطح کافئین موجود در این مقدار قهوه با کافئین موجود در 1100 تا 2400 میلی لیتر چای یکسان است.

دانشمندان بعد از پایان دوره متوجه شدند هیچگونه اختلافی در معیارهای هیدراتاسیون بین مصرف آب و قهوه وجود نداشته است.

تحقیق کوچک دیگری روی 21 فرد سالم انجام شد که این افراد طی مدت 12 ساعت 4 یا 6 فنجان چای سیاه (960 یا 1440 میلی لیتر) یا همان مقدار آب جوشیده نوشیدند.

نتایج این تحقیق نیز هیچ تفاوتی در میزان تولید ادرار یا سطح هیدراتاسیون بین دو نوشیدنی نشان نداد. بنابراین محققان به این نتیجه رسیدند قدرت آبرسانی چای سیاه – زمانی که به اندازه 6 فنجان یا کمتر در روز مصرف شود – با همان مقدار آب برابر خواهد بود.

به علاوه بررسی های انجام شده روی نتایج 16 مطالعه نشان داده یک دوز 300 میلی گرم کافئین – معادل نوشیدن یک باره 3.5 تا 8 فنجان چای – در مقایسه با مصرف همان مقدار نوشیدنی های غیر کافئینی میزان تولید ادرار را تنها 109 میلی لیتر افزایش می دهد.

بنابراین حتی در مواردی که نوشیدن چای باعث افزایش تولید ادرار می شود نیز، از دست دادن مایعات بدن بیشتر از مصرف نوشیدنی های معمولی نخواهد بود.

جالب این که محققان متوجه شدند کافئین اثر دیورتیک کمتری روی مردان و افرادی که به مصرف کافئین عادت دارند خواهد داشت.

چگونه دستگاه گوارش سالمی داشته باشیم؟

.

حتی اگر غذاهایی با بالاترین کیفیت روی کره زمین را هم بخورید، اگر گوارشتان ضعیف باشد و موادمغذی غذایتان را جذب نکنید، نمی‌توانید از فواید آن غذاها بهره‌مند شوید.

به گزارش بلوبری اسلیم تقویت دستگاه گوارش از این جهت اهمیت بسزایی پیدا می‌کند و به همین دلیل ۱۰ راه ساده به شما معرفی می‌کنیم تا بتوانید از طریق آنها بیشترین استفاده را از غذاهایی که می‌خورید، ببرید. این روش‌ها بسیار ساده و عملی هستند که از علم سنتی شرق و دانش جدید غرب بهره گرفته‌اند.

به جای خوردن موادغذایی خام یا سرد، سعی کنید از غذاهای پخته استفاده کنید.

همانطور که پزشکی سنت شرق می‌گوید، غذاها باید در «آتش» گوارش «سوخته» شوند. غذاهای سرد یا خام باید بیشتر از غذاهای پخته و گرم، گرم شوند چون آتش گوارش را سرد و ضعیف می‌کنند.

افرادیکه گوارش ضعیفی دارند بهتر است از غذاها و نوشیدنی‌هایی سرد یا نپخته استفاده نکنند. این یعنی سبزیجات و میوه‌های پخته برای آنها بسیار بهتر از انواع خام آن است. همچنین بهتر است آتش گوارش خود را با خوردن نوشیدنی‌های سرد و آب‌یخ خاموش نکنند.

غذاهایتان را خوب بجوید و با سرعت متوسط بخورید.

در ایدآل‌ترین شرایط هر لقمه‌ای را که در دهانتان می‌‌گذارید باید ۳۰ مرتبه بجوید، غذا را به ریزترین قطعات تقسیم کرده و بگذارید آنزیم‌های بزاقی کارشان را برای هضم غذا شروع کنند.

پیشنهاد ما این است که بعد از خوردن هر قاشق غذا، قاشق و چنگال را زمین بگذارید تا قبل از اینکه قاشق بعدی را در دهانتان بگذارید، فرصت کافی برای جویدن داشته باشید.

غذایتان را در محیطی آرام و راحت صرف کنید.

اگر یک آزمایش مقایسه‌ای کوچک انجام دهید، متوجه خواهید شد که وقتی در یک محیط آرام و راحت غذا می‌خورید، احساس بهتری پیدا کرده و گوارشتان نیز نرم‌تر عمل می‌کند.

از تماشای تلویزیون، کتاب خواندن، کار کردن یا بحث‌کردن با دیگران موقع غذا خوردن پرهیز کنید. متوجه تفاوت آن خواهید شد.

ساده غذا بخورید.

مخلوط کردن موادغذایی مختلف، سیستم گوارش بدن را سمی می‌کند. غذاهای ساده که از دو تا سه ماده‌غذایی مختلف درست شده باشد را امتحان کنید.

بین غذاها میوه بخورید نه همراه آن، و البته میوه‌های پخته بهتر هستند.

میوه خام آتش گوارش ما را خاموش می‌کند، مخصوصاً در طول فصل زمستان که سردمان هم هست، به همین دلیل آنهایی که دستگاه گوارش ضعیفی دارند، با خوردن میوه خام همراه با غذا دچار نفخ و گاز معده می‌شوند. میوه پخته می تواند دسری مناسب باشد و از میوه خام هم می‌توانید در میان‌وعده‌ها استفاده کنید.

آب داغ و چای‌های گیاهی داغ بنوشید، مخصوصاً آنهایی که به تقویت گوارش کمک می‌کنند.

آب داغ راهی فوق‌العاده برای سم‌زدایی از بدن و تقویت گوارش است. انداختن چند برش ریشه زنجبیل در آب جوش، یک چای زنجبیلی عالی درست می‌کند که گوارش را بسیار تقویت می‌کند. وجود زنجبیل در غذاها هم همین تاثیر را دارد.

سایر گیاهانی که سیستم گوارش بدن را تقویت می‌کند و برای چای‌های گیاهی نیر عالی هستند عبارتند از: بابونه، نعناع کوهی و دارچین.

غذاهای پخته تازه میل کنید.

غذاهای تازه پخته شده مغذی‌ترین غذاها هستند و بسیار بهتر است که یک غذای ساده پخته شده را مصرف کنید تا غذای پیچیده‌ای که از باقیمانده‌های غذاهای قبل تشکیل شده باشد.

از پرخوری خودداری کنید.

مصرف زیاد غذا فشار بسیار زیادی به دستگاه گوارش وارد می‌کند. پزشکی قدیم مصرف مقداری از غذا را در هر وعده غذایی توصیه می‌کند که به اندازه دو مشتتان باشد. سعی کنید وقتی هنوز کمی گرسنه هستید، از سر میز غذا بلند شوید.

چند دقیقه بعد از صرف غذا، آرام و ریلکس بنشینید.

گوارش و هضم غذا فرایندی بسیار جالب است — استیک را به خون و سلول‌های بافتی تبدیل می‌کند. استراحت کردن برای چند دقیقه بعد از خوردن شروعی عالی برای این فرایند بسیار پیچیده خواهد بود و به منابع بدنتان فرصت می‌دهد به طور کامل روی موتور هضم و گوارش تمرکز کند.

اگر همه این روش‌ها با شکست مواجه شد، به دنبال کمک متخصص باشید تا منبع مشکلتان را پیدا کنید.

اگر این روش‌های ساده و عملی مشکل گوارشی شما را حل نکرد، می‌بایست با یک دکتر متخصص گوارش یا تغذیه در این رابطه مشورت کنید و کمک بگیرید.

خواص عسل

.

زمانی که یک فنجان چای یا یک برش از نان تست به شیرینی طبیعی نیاز داشته باشد ، می‌توانید از عسل استفاده کنید.

این شیرین کننده خوشمزه و طبیعی از زنبور عسل تولید می‌شود و بیش از حد انتظار شما دارای مزایای سلامتی است.

به گزارش بلوبری اسلیم  علی رغم این حقیقت که عسل یک شکل طبیعی از شکر است، استفاده موثر از آن به عنوان ماده سالم برای بهبود سلامت کلی و داشتن وزن سالم می‌تواند مفید باشد.

در این مقاله قصد داریم در مورد مزایای شگفت انگیز عسل صحبت کنیم.

خواص عسل برای تنظیم قند خون

عسل یک قند ساده است اما مطالعات انجام شده نشان می‌دهد که مصرف آن مزایای بسیاری برای سلامت بدن دارد. در طول فرآیند تولید عسل، زنبورها مولکول‌های عسل را به گلوکز و فروکتور تقسیم می‌کنند که بدن ما می‌تواند به طور مستقیم این مواد را جذب کند. با مصرف شکرها و قندهای مصنوعی، بدن مجبور است بیشتر بر روی جداسازی این مولکول‌ها کار کند و همین امر موجب افزایش سطح قند خون خواهد شد.

خواص عسل برای بدن

خاصیت عسل برای سلامت روده

تحقیقات انجام شده نشان می‌دهد که مصرف عسل می‌تواند  تاثیرات مضر باکتری‌های بد در روده را با فراهم کردن پروبیوتیک‌های افزایش دهنده باکتری‌های خوب، کاهش دهد.

برای اینکه بتوانید از مزیت عسل به نحواحسن استفاده کنید، بهتر است نوع خام آن را انتخاب نمایید که کمترفرآوری شده باشد. گرم کردن، فیلتر کردن و پردازش عسل می‌تواند آنزیم‌ها ومواد مغذی موجود در آن را از بین ببرد.

خواص عسل برای بهبود حافظه

اگرچه تحقیقات اندکی در این مورد وجود دارد اما عسل خام حاوی ترکیبات فعال طبیعی است که می‌تواند حافظه را تقویت کند و سطح اضطراب را کاهش دهد.

مطالعه‌ای بر روی زنان یائسه که عسل tualang به عنوان یک مکمل به آن‌ها داده شده بود نشان می‌دهد که عسل برای بهبود و تقویت حافظه موثر است. علی رغم تمامی این یافته ها، تحقیقات بیشتری برای اثبات این موارد نیاز است.

استفاده از عسل برای تسکین گلودرد یا سرفه موثر است

عسل از سال‌ها قبل به عنوان یک درمان خانگی محبوب برای سرماخوردگی مورد استفاده قرار می‌گرفت زیرا دارای خواص آنتی باکتریایی و ضدالتهابی است.

مطالعات انجام شده بر روی کودکان دو ساله و بالاتر  که  مبتلا به عفونت مجاری تنفسی بودند نشان می‌دهد که مصرف دو قاشق چایخوری عسل قبل از خواب می‌تواند سرفه‌های شبانه را کاهش دهد و خواب بهتر و آرام‌تری را برای فرد تامین نماید.

اگرچه مصرف عسل برای بیشتر افراد بزرگسال و کودکان بی‌خطر است اما از دادن این ماده به نوزادان خودداری کنید.

همچنین بخوانید: فواید عسل برای زمستان و سرماخوردگی

خواب راحت با خاصیت آرامبخش عسل

اگر شما نیز جزو آن دسته از افرادی هستید که نمی‌توانید به خوبی بخوابید، بهتر است قبل از خواب شیر یا چای گیاهی به همراه عسل بنوشید.

مصرف عسل قبل از خواب می تواند باعث افزایش پایدار در سطح انسولین شود در حالیکه سروتونین بیشتری ترشح می‌گردد. مغز شما همچنین به هنگام خواب انرژی زیادی مصرف می‌کند، بنابراین مصرف مقدار کمی از عسل می‌تواند کیفیت خواب را بهبود ببخشد.

عسل باعث افزایش انرژی می‌شود

همانطور که می‌دانید، کربوهیدارت منبع اصلی تامین انرژی بدن است. مصرف یک قاشق غذاخوری عسل می‌تواند کربوهیدرات مورد نیاز بدن را به هنگام بیدار شدن از خواب تامین کند.

احتمالا شما بیشتر از یک قاشق غذاخوری عسل نیاز نخواهید داشت.  عسل حاوی پروتئین، چربی یا فیبر نیست بنابراین بهتر است این ماده با اعتدال مصرف شود. با اینحال عسل حاوی بیش از 80 ماده مغذی ارزشمند همچون ویتامین A ، C ، D، E ، K و B به همراه مواد معدنی ضروری همچون کلسیم، منیزیم، پتاسیم، روی و سایر مواد است.

مقاله مرتبط: خواص عسل و دارچین

درمان جای زخم و سوختگی با عسل

برای زخم‌ها و سوختگی‌هایی که زیاد حاد و جدی نیستند ، مصرف موضعی عسل می‌تواند ناحیه مورد نظر را ضدعفونی کند و درمان آن را تسریع نماید.

اسیدیته عسل، محتوای هیدروژن پراکسید، اثر  اسمزی، محتوای مواد مغذی و خاصیت آنتی اکسیدانی، تحریک سیستم ایمنی و سایر ترکیبات موجود در آن به همراه یکدیگر می توانند رشد بافت‌ها را تحریک نمایند. اگر زخم و سوختگی شدید باشد باید به متخصص مراجعه شود.

خواص عسل برای کاهش وزن

در هر قاشق غذاخوری عسل، 64 کالری وجود دارد  در حالیکه ساکارز استاندارد 48 کالری دارد. همانطور که مشاهده می‌کنید، کالری بیشتری در عسل وجود دارد اما این یک خبر بد نیست.

در حقیقت عسل شیرین‌تر از سایر شکرهای ممعمولی است و این بدان معناست که شما نیاز کمتری به مصرف آن دارید. بنابراین می‌توانید به راحتی میزان مصرفی خود را کاهش دهید.

چگونه می‌توان از مزایای عسل در رژیم غذایی استفاده کرد؟

به یاد داشته باشید که عسل خام و فرآوری نشده دارای مواد مغذی بیشتری است و می‌تواند انتخاب بهتری باشد. به هنگام خرید از عسل‌هایی استفاده کنید که رنگ تیره‌تری داشته باشند.

هرچقدر عسل تیره‌تر باشد فرآیند های غیر طبیعی کمتری متحمل شده است و طبیعی‌تر است.در زیر یک نمونه از مصرف عسل در آشپزی را بیان می‌کنیم، هرچند  استفاده آن در آشپزی بسیار گسترده است.

ماست یونانی با انبه، گرانولا و عسل:

مقدار کمی از عسل انرژی مورد نیاز بدن به هنگام بیدار شدن از خواب را تامین می کند. با ترکیب عسل به همراه کمی پروتئین و فیبر می‌توانید صبحانه کاملی داشته باشید که تا زمان صرف وعده ناهار شما را سیر نگه می‌دارد.

مواد لازم:

یک دوم پیمانه ماست یونانی بدون چربی و ساده

یک دوم پیمانه انبه تازه خرد شده

یک سوم پیمانه گرانولا

یک قاشق غذاخوری عسل

طرز تهیه:

ماست یونانی را با  قاشق اسکوپ در یک کاسه بریزید و روی آن را با گرانولا و انبه بپوشانید. حالا کمی عسل روی مواد بریزید و نوش جان کنید.

تغذیه مناسب باشگاه بدنسازی

.

تغذیه برای افرادی که به دنبال پرروش اندام هستند حائز اهمیت است. این که این افراد از چه مواد غذایی تغذیه کنند و چه زمانی این مواد را دریافت کنند بسیار مهم است.

به‌ گزارش ‌بلوبری اسلیم ، چند نکته مهم برای تغذیه ورزشکاران پرورش اندام به شرح زیر است:

چند وعده در روز باید غذا خورد؟

کسانی که می‌خواهند عضلات خود را پرورش دهند باید به جای سه تا چهار وعده غذای عادی شش وعده غذایی کم حجم‌تر و مفید‌تر داشته باشند. مصرف مواد غذایی با فاصله کمتر باعث می‌شود میزان کربوهیدرات بیشتری در عضلات ذخیره شود.

این سوخت به صورت گلیکوژن در عضلات ذخیره می‌شود و به عضلات کمک می‌کند که سوخت مورد نیاز خود را تامین کنند. خوردن سه تا چهار وعده غذا باعث می‌شود که عضلات بدون سوخت بمانند.

اگر پروتئین مورد نیاز بدن در طول روز به موقع تامین شود، عضلات آمینو اسید لازم برای ترمیم آسیب‌دیدگی‌ها را دارند.

وجود آمینو اسید باعث می‌شود که سیستم ایمنی بدن نیز قوی‌تر شود.

تغذیه پاک به چه معناست ؟

تغذیه پاک به معنای مصرف نکردن مواد غذایی است که در رشد عضلات تاثیرگذار نیستند. غذاهای سرخ شده، فست فود و اسنک، غذاهایی هستند که نباید مصرف شوند. غذای پاک به معنای غذایی طبیعی و کم چرب است. ماهی، گوشت قرمز، تخم مرغ، لبنیات کم چرب، سیب زمینی، برنج قهوه‌ای، نان گندم، بلغور و میوه، مواد غذایی پاک هستند. غذاهای پاک ویتامین، فیبر و مواد معدنی بیشتری دارند.

آیا می‌توان فست فود مصرف کرد؟

فست فوت غذای پاک محسوب نمی‌شود. با این حال نباید کاملا فست فود را حذف کرد. اگر بدن شما سوخت و ساز بالایی دارد یک وعده از شش وعده غذایی می‌تواند فست فود باشد که البته سعی کنید از استیک بدون سس به عنوان فست فود استفاده کنید. گوشت مرغی که سرخ نشده باشد نیز مناسب است.

چرا پروتئین لازم است و چقدر پروتئین باید مصرف کرد؟

وجود پروتئین برای رشد عضلات ضروری است. با تولید آمینو اسید ناشی از پروتئین، حجم عضلات افزایش می یابد. در ابتدا بهتر است به ازای هر کیلو وزن بدن دو گرم پروتئین در روز مصرف کنید و این میزان را تا سه گرم پروتئین در روز برسانید.

چربی خوب چیست؟

روغن زیتون، آووکادو و گردو نمونه‌هایی از چربی خوب هستند. این چربی‌ها حاوی نوعی اسید چرب هستند که سلامت قلب را افزایش می‌دهد و از سیستم ایمنی بدن حمایت می‌کند. سیستم ایمنی قوی باعث افزایش رشد عضلات می‌شود.

چربی اشباع شده به تولید تستسترون کمک می‌کند. این هورمون به پرورش عضلات کمک می‌کند. با همه اینها بهتر است که این نوع چربی نیز کمتر مصرف شود.

فاصله بین خوردن غذا و ورزش باید چقدر باشد؟ بهترین غذا قبل از ورزش چیست؟

غذا خوردن قبل از ورزش برای رشد عضلات مهم است. این کار از پاره شدن بافت‌های عضلانی جلوگیری می‌کند. باید قبل از ورزش یک وعده غذای کامل همراه با مایعات مصرف کرد.

در وعده غذایی که دو ساعت قبل از ورزش خورده می‌شود باید نسبت پروتئین به کربو هیدرات یک به دو باشد. این وعده غذایی باید 40 گرم پروتئین و 80 گرم کربو هیدرات باشد. 15 تا 30 دقیقه قبل از ورزش باید 20 گرم پروتئین و 40 گرم کربو هیدرات از میوه‌ها دریافت کرد.

چند وقت بعد از ورزش باید غذا خورد و چه غذایی مناسب‌تر است؟

بعد از ورزش باید 20 تا 40 گرم پروتئین و 40 تا 100 گرم کربوهیدرات مصرف کرد. کربو هیدرات باید از غذایی که سریع هضم می‌شود مانند نان سفید و سیب زمینی پخته تامین شود. این وعده غذایی بسیار مهم است. این وعده باید بلافاصله بعد از ورزش خورده شود. یک ساعت بعد از این وعده غذایی باید یک وعده غذایی عادی و کامل مصرف شود.

باید چقدر آب نوشید؟ آیا می‌توان قهوه خورد؟ آب رسانی به ترمیم و رشد عضلات کمک می‌کند.

بهتر است در روز هشت لیوان آب مصرف شود. هر زمان که احساس تشنگی کردید کمی بیشتر از میزان که تشنگی را بر طرف می‌کند، آب بنوشید.

می‌توان قهوه نیز مصرف کرد. قهوه منبعی از آنتی اکسیدان است و از سیستم ایمنی بدن حمایت می‌کند و به ریکاوری عضلات کمک می‌کند.

آیا می‌توان یک روز برنامه غذایی را نادیده گرفت و باز هم منتظر نتیجه‌ بود؟

این که آیا می‌توان رژیم غذایی را کنار گذاشت و باز هم نتیجه‌ گرفت به نوع بدن بستگی دارد. اگر سوخت وساز بدن سریع باشد می‌توان یک روز در هفته‌ رژیم غذایی را کنار گذاشت. اگر بدن شما سریع چربی ذخیره می‌کند بهتر است از کنار گذاشتن رژیم غذایی اجتناب کنید. بهتر است در وعده‌های غذایی خارج از رژیم زیاده روی نکنید.